Prof. Jerzy Jedlicki był historykiem idei, badaczem historii inteligencji polskiej, autorem takich książek jak "Źle urodzeni, czyli o doświadczeniu historycznym", "Jakiej cywilizacji Polacy potrzebują", "Intelektualiści jako gatunek europejski", "Świat zwyrodniały. Lęki i wyroki krytyków nowoczesności". Jerzy Jedlicki urodził się 14 czerwca 1930 r. w Warszawie. W 1952 r. ukończył studia socjologiczne na Uniwersytecie Warszawskim, uzyskiwał następnie stopnie doktora i doktora habilitowanego, a w 1989 roku - tytuł profesora nauk humanistycznych. Zawodowo związany z Instytutem Historii Polskiej Akademii Nauk specjalizował się w historii kultury wieków od XVIII do XX i w historii społecznej. Po 1989 r. był kierownikiem Pracowni Dziejów Inteligencji. Od 1948 roku Jerzy Jedlicki należał do Związku Walki Młodych, a następnie do Związku Młodzieży Polskiej. W latach 1952-1968 był członkiem PZPR, którą opuścił w ramach protestu wobec wydarzeń marcowych. Zaangażował się wówczas w działalność opozycji. Był współorganizatorem Uniwersytetu Latającego i jednym z założycieli Towarzystwa Kursów Naukowych. Jedlicki związany był też z Klubem Krzywego Koła, w 1976 roku znalazł się też wśród sygnatariuszy "Listu 101" do Sejmu PRL przeciwko planowanym zmianom w konstytucji. Jerzy Jedlicki był współautorem i sygnatariuszem Apelu 64 z 20 sierpnia 1980 r., w którym wyrażono poparcie dla strajkowych postulatów stoczniowców. Od jesieni 1980 r. działał w "Solidarności" w IH PAN, w lutym 1981 r. Jedlicki przygotował raport, w którym ostrzegał, że powołanie rządu gen. Wojciecha Jaruzelskiego może doprowadzić do wprowadzenia stanu wojennego; po jego wprowadzeniu Jedlicki był internowany, zwolniono go po kilku miesiącach. W 1982 r. podpisał listy w obronie więźniów politycznych. Pisał dla podziemnych czasopism: "Krytyka", "Nowy Zapis", "Tygodnik Mazowsze". W III RP Jerzy Jedlicki zaangażował się w działalność m.in. Pen Clubu. Został też przewodniczącym rady programowej Stowarzyszenia Przeciwko Antysemityzmowi i Ksenofobii Otwarta Rzeczpospolita. W 2009 otrzymał Nagrodę im. Jerzego Giedroycia (za książkę "Dzieje inteligencji polskiej do roku 1918" napisaną wspólnie z Maciejem Janowskim i Magdaleną Micińską). W 2011 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.