Zmarł Jan Kaczmarek

Jan Kaczmarek urodził się 6 czerwca 1945 r we Lwówku Wielkopolskim. Jak sam napisał w życiorysie umieszczonym na jego stronie internetowej, przyszedł na świat "na Kresach Zachodnich II Rzeczypospolitej, (...) w jednym z najmniejszych miasteczek w Wielkopolsce, leżącym przy trasie E4 - międzynarodowym szlaku komunikacyjnym Wschód-Zachód".

W odległych o 8 km od Lwówka Pniewach zdobył wykształcenie średnie i w 1963 r. zdał maturę. Studia ukończył na Politechnice Wrocławskiej, na wydziale elektroniki. W czasie studiów we Wrocławiu w 1969 r., wraz z Tadeuszem Drozdą i Jerzym Skoczylasem, założył kabaret Elita.

Po latach tak napisał o swojej edukacji: "Na wykształceniu średnim byłaby się skończyła moja edukacja, gdyby nie ingerencja wuja Leona Łeszyka, wrocławskiego pioniera, jednego z dyrektorów Elwro. To on namówił mnie, żebym pojechał do Wrocławia i zdawał egzamin wstępny na Politechnikę. Pojechałem i zdałem egzamin, stając się jesienią 1963 roku studentem pierwszego roku wydziału łączności, potem elektroniki Politechniki Wrocławskiej. Tu zetknąłem się z Tadeuszem Drozdą - studentem wydziału elektrycznego, z którym razem, około roku 1970, założyliśmy Kabaret Politechniki Wrocławskiej Elita".

Kabaret Elita pierwsze sukcesy odniósł na studenckich festiwalach artystycznych FAMA w Świnoujściu, zdobywając tam w latach 1970-72 nagrody w turniejach kabaretów o Trójząb Neptuna.

Dwa pierwsze programy Elity to "Sprasowane twarze" (1969) i "Kadroskop" (1970). Trzeci program, "Czym kurna chata bogata" (1971), to początek zawodowej działalności kabaretu. Za tytułową piosenkę tego programu kabaret otrzymał główną nagrodę na Festiwalu Polskiej Piosenki Opole '71.

W latach 70. i 80. Kaczmarek współpracował z twórcami programu rozrywkowego Polskiego Radia Wrocław "Studio 202". Znany był również z programów satyrycznych emitowanych na antenie III Programu Polskiego Radia - "60 minut na godzinę" i "Powtórka z rozrywki" - oraz z cyklu skeczy nagrywanych razem z Ewą Szumańską pt. "Z pamiętnika młodej lekarki".

Kaczmarek napisał ponad 200 piosenek ( m.in. "Kurna chata", "Zerowy bilans czyli pero, pero", "Czego się boisz głupia", "Oj naiwny", "Do serca przytul psa"). Do jego tekstów muzykę pisało wielu kompozytorów, m.in. Włodzimierz Plaskota, Bogusław Klimsa, Marek Materna, Zbigniew Karnecki.

Kaczmarek wraz z kabaretem Elita wielokrotnie koncertował za granicą, m.in. dla Polonii w USA, Australii czy Republice Południowej Afryki. Oprócz występów z kabaretem Kaczmarek koncertował również m.in. z Ewą Bem, Andrzejem Jagodzińskim, Zdzisławą Sośnicką, Stefanem Friedmanem, Krzysztofem Jaroszyńskim, Wiktorem Zborowskim.

W latach 90. współpracował też ze Zbigniewem Lesieniem i jego kabaretem Europa, Ewą Kuklińską, Piotrem Fronczewskim. Efektem współpracy był m.in. wystawiony w teatrze w Kaliszu spektakl autorski Jana Kaczmarka "Fin de siecle", będący zbiorem refleksji autora nad końcem XX wieku, czy goszczący na estradach polskich i zagranicznych spektakl "Europa".

W 2006 r. w teatrze Ateneum w Warszawie Adam Opatowicz i Andrzej Poniedzielski przygotowali spektakl "Album rodzinny", składający się z piosenek Jana Kaczmarka w bardzo interesujących interpretacjach, przeplatanych komentarzami Poniedzielskiego.

Kaczmarek jest też autorem kilku książek i śpiewników, m.in. "Elita, moje życie - moja przygoda", "Kurna Chata", "Co za czasy - piosenki kabaretowe".