Nekrolog Stachury, zmarłego 21 sierpnia, przyniosła wtorkowa prasa. Zgon Stachury oznacza, iż w najbliższym czasie pion śledczy IPN oraz sądy będą umarzać postępowania, które przeciwko niemu prowadziły. Urodzony 20 marca 1927 r. w Grajewie Stachura był członkiem PPR i PZPR; był sekretarzem PZPR w Kielcach. W milicji dosłużył się stopnia generała dywizji i od 8 czerwca 1969 r. do 18 lutego 1983 r. szefował SB. Od listopada 1981 r. do lutego 1983 r. był podsekretarzem stanu w MSW - gdy resortem kierował gen. Czesław Kiszczak. Osobiście kierował operacją Lato'76, którą SB podjęła wobec robotniczych protestów w Radomiu i Ursusie, gdzie siły milicyjne brutalnie stłumiły społeczne akcje. Do historii przeszły osławione "ścieżki zdrowia", czyli szpalery milicjantów okładających po całym ciele pałkami zatrzymanych uczestników protestów. Stachura był też oskarżony o utrudnianie śledztwa w sprawie zabójstwa Stanisława Pyjasa - współpracującego z KOR studenta UJ. Ciało Pyjasa znaleziono w maju 1977 r. w bramie kamienicy przy ul. Szewskiej w Krakowie. Prokuratura umorzyła wtedy sprawę, twierdząc, że Pyjas "spadł ze schodów". W śledztwie, podjętym na nowo w 1991 r., ustalono, że student został śmiertelnie pobity. Umorzono je jednak w styczniu 1999 r. z powodu braku możliwości wykrycia sprawcy. Zarazem w 1999 r. o utrudnianie śledztwa z lat 70. w sprawie śmierci Pyjasa oskarżono cztery osoby: b. inspektora Wydziału Inspekcji Biura Śledczego MSW Zbigniewa K; b. naczelnika Wydziału III Operacyjnego Komendy Wojewódzkiej MO w Krakowie Jana B.; b. dyrektora Biura Śledczego MSW Tadeusza K. oraz Stachurę. Według oskarżenia, usiłowali oni wpłynąć na ustalenia śledztwa, aby wykazało, że przyczyną śmierci był nieszczęśliwy wypadek. Dezinformowali w tym celu prokuraturę, podając jej m.in., że Pyjas nie był "w kręgu zainteresowań SB", zatajając informację o typowaniu sprawcy pobicia oraz kierując śledztwo na fałszywe tory. W 2005 r. warszawski sąd zawiesił postępowanie wobec Stachury z powodu stanu jego zdrowia. Czterech biegłych lekarzy z Instytutu Medycyny Sądowej orzekło, że Stachura jest zbyt chory, by brać udział w rozprawach. 10 dni po wprowadzeniu stanu wojennego, jako wiceszef MSW, Stachura wydał decyzje "w sprawie powołania grupy operacyjnej w celu koordynacji zadań w zakresie realizacji działań operacyjnych w stosunku do zdelegalizowanego NSZZ Solidarność". W 1983 r. odwołano go z resortu. Został ambasadorem PRL w Bukareszcie.