Rezerwat tworzą wilgotne lasy wiązowo-jesionowo-dębowe, z licznymi starymi 100-160 letnimi wiązami szypułkowymi, których pnie z olbrzymimi podporami wywołują wrażenie tropikalnych lasów deszczowych. Wiązy są obecnie rzadkim składnikiem lasów ze względu na niszczącą je grafiozę, tzw. holenderską chorobę wiązów. Takie skupienie starych wiązów jest cennym źródłem genów i przyrodniczą rzadkością na Pomorzu. Wartość obszaru wybitnie podnosi także istnienie dużej populacji storczyka podkolana zielonawego, który jest gatunkiem uznanym za wymierający na Pomorzu, znanym dotąd tylko z pojedynczych stanowisk w zachodniej Polsce. Autorem zdjęcia jest Marcin Bielecki z Polskiej Agencji Prasowej.