Oskarżony Łukasz B. stanął przed pięcioosobowym składem sędziowskim, któremu przewodniczy sędzia Danuta Kachnowicz. Prokurator Tomasz Pyzara z Prokuratury Rejonowej Warszawa-Wola oskarżył B. o dokonanie zabójstwa Leskiego w nocy z 31 grudnia na 1 stycznia 2020 roku "posługując się nożem dokonał podcięcia gardła" ofiary. Z ustaleń śledztwa wynika, że Łukasz B. chwycił śpiącego dziennikarza za głowę i zadał mu jeden, śmiertelny cios. Następnie opuścił mieszkanie na warszawskiej Woli, wynosząc z niego karty płatnicze, telefon komórkowy i rzeczy osobiste ofiary. - Zrozumiałem zarzuty i się do ich popełnienia przyznaję - powiedział Łukasz B. po tym, jak prokurator odczytał mu zarzuty. Oskarżony zaznaczył, że w dniu zabójstwa był pod wpływem alkoholu, czego wcześniej nie wskazywał, bo "chciał to ukryć". - Wcześniej piłem wódkę u pewnej osoby. Nie wiem, dlaczego dokonałem takiego czynu, który nie powinien mieć w ogóle miejsca. Nie planowałem tego. Nie wiem, dlaczego zabrałem rzeczy, chyba spanikowałem. Dopiero po kilku dniach dotarło do mnie, co się stało i co zrobiłem, dlatego postanowiłem się zgłosić na policję - wyjaśnił. "Do zabójstwa Leskiego nakłonił diabeł" Oskarżony potwierdził wyjaśnienia składane w toku śledztwa, w których twierdził, że do zabójstwa Leskiego nakłonił go diabeł, którego spotkał po zażyciu "jakiejś tabletki". - Podpisałem pakt z diabłem, że będę co miesiąc zabijał człowieka. Pan Leski był pierwszy - mówił. - Około godziny 1 w nocy diabeł przyszedł i kazał mi go zabić. On musiał mi przypomnieć o tym pakcie, bo ja zapomniałem. Gdy diabeł znów przyjdzie, dokonam zabójstwa kolejnej osoby - dodał przesłuchiwany w prokuraturze. Pod koniec składania wyjaśnień przed sądem oskarżony powiedział, że "w dniu dzisiejszym, wracając do aresztu Warszawa-Białołęka, podetnę sobie gardło". W poniedziałek sąd przesłuchał świadka Tomasza A., który zamieszkiwał u Krzysztofa Leskiego do połowy grudnia 2019 roku. Mężczyzna składał zeznania bez udziału publiczności. Wzywani na świadków krewni dziennikarza nie stawili się w sądzie. Sędzia Kachnowicz poinformowała, że nie odebrali wysłanych im wezwań. Sam zgłosił do policjantów O tym, że Krzysztof Leski nie żyje, policja dowiedziała się od oskarżonego. 6 stycznia ub.r. Łukasz B. zgłosił się do funkcjonariuszy patrolujących Rynek Główny w Krakowie, oświadczając, że w noc sylwestrową pozbawił życia znanego dziennikarza. Ciało Leskiego ujawniono tego samego dnia, zostało znalezione w łóżku. Na miejscu zbrodni sprawca zostawił kuchenny nóż, na którym były jego ślady biologiczne. W mieszkaniu przez kilka dni z martwym właścicielem przebywał rudy kot. Po zabójstwie Łukasz B. - jak wyjaśniał - bez celu podróżował po kraju. Był w tym czasie w Szczecinku, Gdańsku, Częstochowie i w końcu w Krakowie. Prokuratura ustaliła, że 34-latek i Krzysztof Leski poznali się jesienią 2019 roku w szpitalu, gdzie dziennikarz się leczył. To właśnie wtedy Leski miał zaproponować podejrzanemu możliwość zamieszkania w swoim domu. Mężczyzna, którego zaprosił pod swój dach, utrzymywał się z prac dorywczych, nie miał, gdzie mieszkać, a w przeszłości był wielokrotnie karany za kradzieże. Biegli psychiatrzy nie mieli wątpliwości co do poczytalności B. Za zabójstwo grozi mu kara dożywotniego pozbawienia wolności. Leski nie bał się zapraszać do siebie ludzi z ulicy Jedna z przyjaciółek ofiary powiedziała śledczym, że Krzysztof Leski "nie bał się zapraszać do siebie ludzi z ulicy", bo był bardzo ufny. Otwartości na ludzi miały go nauczyć zagraniczne podróże, gdzie często korzystał z tzw. couchsurfingu, czyli zakwaterowania u obcych osób w ich mieszkaniu. Z relacji jego przyjaciół wynika, że dziennikarz żył tak od zawsze. Na kilka godzin przed śmiercią Leski napisał na swoim blogu, że "to nie był aż tak zły rok. Odzyskałem wiarę w sens życia będącego czymś więcej niż codzienna wegetacja" - można przeczytać na www.leskipedia.xyz. "Jaki był Twój 2019? Nie wiem. Życzę Tobie i sobie, by był wspaniały" - napisał dziennikarz. Krzysztof Leski karierę dziennikarską rozpoczął na początku lat 80. w prasie Niezależnego Zrzeszenia Studentów, a potem Agencji Solidarność. W stanie wojennym był internowany. Po 1989 r. publikował w "Gazecie Wyborczej", później przez wiele lat współpracował w TVP, gdzie prowadził m.in. "Wiadomości". Był korespondentem "The Daily Telegraph" i BBC. Publikował też m.in. we "Wprost", "Polityce" i "Press". Był synem Kazimierza Leskiego, pseudonim "Bradl", żołnierza Armii Krajowej i uczestnika Powstania Warszawskiego. Spoczął na warszawskich Powązkach.