Stanisław Gawłowski, doktor nauk ekonomicznych, jest niezrzeszonym senatorem z Koszalina, a jednocześnie członkiem Platformy Obywatelskiej. Był posłem na Sejm V, VI, VII i VIII kadencji. Jako poseł na Sejm VIII kadencji (2015 - 2019) był przewodniczącym Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. Od 16 listopada 2007 r. do 15 czerwca 2015 r. pełnił funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Środowiska. W latach 2008 - 2011 był przewodniczącym Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. PiS protestuje Wyborowi Gawłowskiego przeciwni są członkowie PiS. "Większość zgłosiła senatora #Gawłowski na kandydata na przewodniczącego Komisji ds Klimatu. Nie zgodzimy się na powierzenie tej funkcji osobie, na której ciążą liczne zarzuty korupcyjne. Jeśli #Senat dokona takiego wyboru senatorowie @pisorgpl zrezygnują z członkostwa w Komisji" - napisał senator PiS Marek Pęk na Twitterze. Inny senator PiS Stanisław Karczewski, komentując wpis Pęka, napisał: "Przekraczana jest w @PolskiSenat kolejny raz granica. Przyzwoitości." Chodzi o wątek tzw. afery melioracyjnej. Według Prokuratury Krajowej kołobrzeski przedsiębiorca Bogdan K. miał wręczyć Gawłowskiemu w charakterze łapówki 100 tys. zł, a także wartą ponad 200 tys. zł nieruchomość w Chorwacji. W zamian ówczesny wiceminister środowiska miał oferować mu "przychylność, poparcie i pomoc" w kontaktach z przedstawicielami Zarządu Melioracji, organizującymi przetargi na wielomilionowe kontrakty. Nadzwyczajna komisja Zadaniem komisji nadzwyczajnej ds. klimatu jest rozpatrywanie i opracowywanie spraw dotyczących: neutralności klimatycznej, bioróżnorodności, gospodarki w obiegu zamkniętym, strategii przemysłowej na rzecz klimatu, inteligentnego i zrównoważonego transportu, adaptacji do zmian klimatu, w tym ochrony przed powodzią i suszą. Ponadto w gestii tej komisji są: sprawy strategii "od pola do stołu", udziału w kształtowaniu polityki klimatycznej, wdrażania polityki klimatycznej w Polsce, efektywności energetycznej, rozwoju i wspierania odnawialnych źródeł energii, społeczno-ekonomicznych aspektów transformacji klimatycznej, edukacji klimatycznej, finansowania w zakresie ochrony powietrza i transformacji klimatycznej, zagospodarowania wykorzystywanych do wytwarzania energii surowców naturalnych oraz ochrony powietrza.