Za ustawą wraz z poprawkami głosowało 49 senatorów (z klubu PiS), przeciw było 34 (głównie z klubu KO, Lewicy i PSL), a 15 wstrzymało się od głosu (przede wszystkim z klubu KO, m.in. marszałek Senatu Tomasz Grodzki, Bogdan Borusewicz, Antoni Mężydło, Aleksander Pociej i Bogdan Zdrojewski). Teraz ustawa wróci do Sejmu, który rozpatrzy senackie poprawki. Poprawki Senatu Większość poprawek Senatu ma charakter techniczno-legislacyjny. Jedna z poprawek merytorycznych zakłada, że Rada Odbudowy będzie liczyła 11, a nie 10 członków oraz że swojego kandydata do Rady będzie mógł zgłaszać marszałek Senatu. Kolejna z przyjętych przez Senat poprawek głosi, że "decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji wydaje się po uzgodnieniu z Prezydentem m.st. Warszawy". "Prezydent m.st. Warszawy zajmuje stanowisko w sprawie uzgodnienia w terminie 21 dni od dnia otrzymania wniosku o uzgodnienie. Niezajęcie stanowiska w tym terminie uznaje się za uzgodnienie" - przewiduje poprawka Senatu. Senat przyjął także poprawkę, która zakłada, że "projekt budowlany dotyczący obiektu, który zostanie przeznaczony na potrzeby Kancelarii Senatu, w zakresie projektu architektoniczno-budowlanego, uzgadnia się z Kancelarią Senatu". Karczewski: Bardzo się cieszę O komentarz do głosowania dziennikarze pytali byłego marszałka Senatu Stanisława Karczewskiego, który już w poprzedniej kadencji opowiadał się za podjęciem inicjatywy legislacyjnej w sprawie odbudowy Pałacu Saskiego. - Bardzo się cieszę, jestem wdzięczny senatorom za głosowanie, niektórym dziękuję za wstrzymanie się i odstąpienie od bardzo złego pomysłu odrzucenia tej ustawy - powiedział Karczewski. - Bardzo by nam to utrudniło, także z punktu widzenia wizerunkowego, bo badania pokazują, że Polacy są za odbudową Pałacu Saskiego - dodał. Prezydencka inicjatywa Celem prezydenckiej ustawy jest ustanowienie szczególnych rozwiązań dotyczących inwestycji związanej z odbudową Pałacu Saskiego, Pałacu Brühla oraz kamienic przy ulicy Królewskiej w Warszawie, zgodnie z ogłoszoną przez prezydenta w dniu 11 listopada 2018 r. "Deklaracją o restytucji Pałacu Saskiego w Warszawie dla uczczenia Setnej Rocznicy Odzyskania Niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej". - Prezydencka inicjatywa wychodzi naprzeciw długo już oczekiwanej, cieszącej się poparciem społecznym odbudowy zniszczonego przez niemieckiego okupanta, co warto podkreślić w grudniu 1944 roku, Pałacu Saskiego i Pałacu Brühla. Budowle te stanowiły wizytówkę przedwojennej Warszawy, miały charakter niezwykle symbolicznych budowli a ich zniszczenie, już po upadku powstania warszawskiego, prowadzone było w ramach metodycznej akcji palenia i wyburzania Warszawy - powiedziała podczas senackiej Komisji Kultury i Środków Przekazu sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta Małgorzata Paprocka. Jak mówiła, "ustawa ma charakter jednostkowej i szczegółowej regulacji". "Jest tzw. specustawą normującą przygotowanie i wykonanie inwestycji związanej z konkretnym przedsięwzięciem, jakim jest odbudowa zachodniej pierzei placu Marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie" - wyjaśniła. W ustawie zapisano m.in., że "obiekty powstałe w wyniku realizacji inwestycji zostaną przeznaczone na potrzeby Kancelarii Senatu i Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego w Warszawie oraz na potrzeby innych podmiotów prowadzących działalność kulturalną, edukacyjną lub społecznie użyteczną z przeznaczeniem na prowadzenie tej działalności". Zgodnie z ustawą, przy ministrze właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego działa Rada Odbudowy, która jest organem opiniodawczo-doradczym ministra. Zburzony przez Niemców w 1944 r. Inwestorem w przedsięwzięciu związanym z odbudową Pałacu Saskiego, Pałacu Brühla oraz kamienic przy ulicy Królewskiej w Warszawie w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane będzie Skarb Państwa. W celu zapewnienia przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie odbudowy Skarb Państwa tworzy Spółkę Celową. Zarząd Spółki Celowej składa się z nie więcej niż 3 osób. Rada Nadzorcza Spółki Celowej składa się z 6 osób. Pałac, wzniesiony w wyniku rozbudowy XVII-wiecznego pałacu Jana Andrzeja Morsztyna, był wielokrotnie przebudowywany w kolejnych wiekach. W okresie II Rzeczypospolitej był siedzibą Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. Po zniszczeniu Pałacu Saskiego przez Niemców pod koniec grudnia 1944 r. jedynym śladem po nim pozostał fragment trzech środkowych arkad, w których znajduje się Grób Nieznanego Żołnierza - symboliczna mogiła upamiętniająca bezimiennych żołnierzy poległych w obronie Polski oraz miejsce obchodów najważniejszych świąt państwowych. Prezydencki projekt ustawy o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie odbudowy Pałacu Saskiego, Pałacu Brühla oraz kamienic przy ul. Królewskiej w Warszawie został przygotowany przez specjalny zespół powołany przez szefa Kancelarii Prezydenta RP we współpracy z Biurem Programu "Niepodległa". W zamierzeniu Pałac Saski ma stać się przestrzenią instytucji i inicjatyw kulturalnych.