W uchwale przypomniano, że powstanie w getcie warszawskim wybuchło 19 kwietnia 1943 roku, w wigilię żydowskiego święta Paschy, a ostatnie walki ustały w połowie maja. "Powstanie było heroiczną próbą zbrojnego przeciwstawienia się planom ostatecznej likwidacji getta realizowanym przez Niemców na rozkaz Heinricha Himmlera, zakładającym deportację Żydów do obozów zagłady i ich uśmiercenie. Był to pierwszy miejski bunt zbrojny w okupowanej przez Niemców Europie" - podkreślono. W uchwale zaznaczono także, że Żydowska Organizacja Bojowa dowodzona przez Mordechaja Anielewicza i Żydowski Związek Wojskowy pod wodzą Pawła Frenkla podjęły akcję przeciwko hitlerowskim oddziałom Juergena von Stroopa wkraczającym do getta warszawskiego. "W obronie ludzkiej godności żydowscy powstańcy chwycili za broń. Walka była wyrazem protestu przeciwko obojętności świata na zagładę, a także wyrazem heroicznego buntu" - napisano w uchwale. Zwrócono także uwagę, że Polskie Państwo Podziemne "wspierało powstańców, dostarczając im broń, amunicję i żywność, jednocześnie przekazując światu informację o męstwie i heroicznej walce". Przypomniano jednocześnie, że 16 maja Niemcy wysadzili w powietrze Wielką Synagogę na Tłomackiem i "był to symboliczny koniec powstania w getcie warszawskim". "Całe Getto zostało spalone, a ruiny wysadzone w powietrze" - głosi uchwała. "Sejm w 70. rocznicę wybuchu powstania w getcie warszawskim składa hołd ofiarom i bohaterom powstania, którzy swym męstwem i ofiarnością zasłużyli na podziw, szacunek i pamięć następnych pokoleń" - napisano. Powstanie w getcie warszawskim, które wybuchło 19 kwietnia 1943, było próbą powstrzymania ostatecznej likwidacji getta rozpoczętej przez Niemców kilka miesięcy wcześniej. Powstańcy w małych, rozproszonych grupach walczyli do 16 maja 1943 roku. Tego dnia gen. SS Juergen Stroop ogłosił koniec akcji pacyfikacyjnej i na znak zwycięstwa rozkazał wysadzić w powietrze Wielką Synagogę na Tłomackiem. Getto warszawskie zostało zrównane z ziemią. Według raportów gen. Stroopa od 20 kwietnia do 16 maja 1943 r. w wykrytych i zlikwidowanych bunkrach znajdowało się ponad 56 tys. Żydów. Około 6 tys. zginęło na miejscu w walce, na skutek pożarów czy zaczadzenia. 7 tys. Żydów naziści zamordowali na terenie getta, tyle samo wysłano do Treblinki. Pozostała grupa ok. 36 tys. została wysłana do innych obozów, przede wszystkim do Auschwitz i Majdanka.