Najlepsi międzynarodowi maturzyści przyjmowani są bez egzaminów na czołowe uczelnie świata. W warszawskim XXXIII Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika matura międzynarodowa rozpoczęła się w południe egzaminem z fizyki; przystąpiło do niego 12 spośród 42 tegorocznych maturzystów międzynarodowych z tej szkoły. Według wicedyrektor szkoły, Grażyny Kani, uczniowie wybierają klasy IB z bardzo różnych powodów, począwszy od chęci nauki w obcym języku i w innym systemie niż polski poprzez chęć podjęcia w przyszłości studiów zagranicą, a kończąc na tym, że do takiej klasy wybierali się ich znajomi. Kania podkreśliła, że co roku o naukę w klasie IB ubiega się dużo więcej chętnych niż jest miejsc. Maturzyści z Kopernika przyznają, że do wyboru klasy z programem IB skusiła ich głównie perspektywa studiów zagranicznych. "Od zawsze marzyłam o studiach za granicą. Program IB wydawał mi się najbardziej odpowiedni, by to zrealizować" - powiedziała PAP Kaja Górewicz. Dodała, że najchętniej studiowałaby na London School of Economics. Jej kolega z klasy, Aleksander Chmielewski, chciałby studiować inżynierię w Oksfordzie. - Brytyjskie uczelnie są bardziej cenione w świecie niż polskie, niestety - powiedział. Po skończeniu studiów Aleksander chciałby pracować w wielkiej światowej firmie i podróżować po świecie. Międzynarodowa sesja maturalna potrwa trzy tygodnie. W tym czasie uczniowie będą zdawać kilkanaście egzaminów z 6 przedmiotów. Obowiązkowy jest język ojczysty, język obcy i matematyka. Oprócz tego muszą zdawać egzamin z nauk społecznych (do wyboru: geografia, historia lub filozofia), nauk przyrodniczych (biologia, chemia lub fizyka) oraz z przedmiotu wybranego przez ucznia spośród wszystkich oferowanych w szkole. Program IB realizowany jest w dwóch ostatnich klasach liceum; wszystkie zajęcia prowadzone są w języku angielskim. Każda szkoła sama decyduje, jak przeprowadzić nabór do tych klas. Materiały na egzamin maturalny przygotowywane są w Wielkiej Brytanii i stamtąd rozsyłane do szkół na całym świecie. Podczas matury w sali egzaminacyjnej nie może przebywać nauczyciel przedmiotu, z którego przeprowadzany jest egzamin, między ławkami musi być 1,5 metra odstępu, a testy wypełniane są ołówkami jednakowej grubości. Po zakończeniu egzaminu prace są kodowane i wysyłane pocztą kurierską do egzaminatorów w różnych państwach na całym świecie. Wszystkie egzaminy uczniowie zdają w języku angielskim. Każda praca oceniana jest w skali od 1 do 7 punktów. Z sześciu części egzaminu uczeń może uzyskać maksymalnie 42 punkty. Można też uzyskać dodatkowe trzy punkty za esej z teorii wiedzy i pracę badawczą z wybranego przedmiotu - obie prace muszą być napisane po angielsku. Dodatkowo wszyscy uczniowie muszą przepracować 150 godzin na rzecz środowiska społecznego lub przyrodniczego. System IB powstał w 1962 r. w Genewie. Celem nauczania i wychowania w szkołach IB jest "całościowa edukacja i wykreowanie człowieka na miarę jednoczącego się świata XXI wieku,(...) promowanie wzajemnego zrozumienia między narodami, a także ułatwienie uczniom geograficznej i kulturowej mobilności bez względu na przynależność narodową czy państwową". Program IB realizowany jest w Polsce od 1993 r. Jako pierwsze do programu przystąpiły warszawskie LO im. Kopernika i gdyńskie LO im. Marynarki Wojennej.