Tusk od wielu lat jest jedną z najważniejszych postaci na polskiej scenie politycznej. Jego koalicyjny rząd PO-PSL jest 16. gabinetem Rzeczpospolitej od 1989 roku, kiedy to premierem został Tadeusz Mazowiecki. Od 2003 roku Tusk przewodniczy PO. Drugą kadencję szefa rządu pełni od ubiegłorocznych wyborów parlamentarnych wygranych przez PO. Tusk uzyskał wtedy mandat poselski, zdobywając niemal380 tysięcy głosów. Był to najlepszy wynik w kraju, podobnie jak w poprzednich wyborach parlamentarnych w 2007 roku, kiedy dostał jeszcze więcej głosów - 534 tysiące, a to dało mu najlepszy wynik w historii wyborów do Sejmu III RP. Niedawny laureat telewizyjnego Wiktora Donald Tusk w polityce zaistniał przed dwudziestu laty, jako członek Kongresu Liberalno-Demokratycznego. Został jego przewodniczącym i posłem I kadencji. Jego partia znalazła się w opozycji wobec rządu Jana Olszewskiego. Tusk był jednym z inicjatorów zawiązania koalicji parlamentarnej siedmiu ugrupowań, która powołała rząd Hanny Suchockiej. W 1994 roku został wiceprzewodniczącym Unii Wolności, powstałej z połączenia KLD z Unią Demokratyczną. Po wyborach parlamentarnych w 1997 był wicemarszałkiem Senatu. Priorytet "trzech tenorów" W 2001 roku, gdy przegrał stanowisko przewodniczącego z Bronisławem Geremkiem, odszedł z partii. Wkrótce wraz z Andrzejem Olechowskim i Maciejem Płażyńskim założył Platformę Obywatelską. Celem "trzech tenorów'' - jak o nich wówczas mówiono - było utworzenie ugrupowania, które mogłoby odebrać głosy lewicy w następnych wyborach. Pierwszym przewodniczącym Platformy był Płażyński, po jego odejściu w 2003 roku zastąpił go Tusk. Po wyborach w tym samym roku, PO pod jego kierownictwem stało się największym klubem opozycyjnym. W 2005 roku Donald Tusk ubiegał się o fotel prezydenta. W pierwszej turze poparło go ponad 36 procent wyborców, co dało mu nieznaczne zwycięstwo nad Lechem Kaczyńskim. "Antytuskowa" kampania Kurskiego W drugiej przegrał, otrzymując 46 procent głosów. Do wyniku przyczyniła się między innymi "antytuskowa" kampania Jacka Kurskiego z PiS-u, który oskarżył dziadka Tuska o zgłoszenie się na ochotnika do Wermachtu. Faktycznie Józef Tusk, więzień Stutthofu, został wcielony do armii niemieckiej, jako obywatel III Rzeszy po aneksji Gdańska. Ostatnia przegrana Tuska Porażka w wyborach prezydenckich była ostatnią przegraną Tuska. Od 2007 roku jego partia wygrywa kolejne wybory - od parlamentarnych, poprzez prezydenckie po samorządowe. Jednak Donald Tusk oraz jego rząd systematycznie tracą poparcie w sondażach. W niedawnym rankingu polityków zajął piąte miejsce, daleko za prezydentem Bronisławem Komorowskim, który cieszy się największym zaufaniem społecznym. Zaufanie 36 procent badanych Donaldowi Tuskowi ufa 36 procent badanych. Premier jest krytykowany między innymi, za nieprzeprowadzenie konsultacji społecznych w sprawie ACTA i niepopularną reformę podwyższającą wiek emerytalny Polaków. Opozycja podkreśla rosnące bezrobocie. Niektórzy eksperci chwalą natomiast premiera za śmiały krok w kierunku reformy emerytalnej, czemu zdecydowanie sprzeciwia się większość społeczeństwa. Z wykształcenia historyk Donald Tusk, urodzony 22 kwietnia 1957 roku w Gdańsku, jest historykiem. W 1980 ukończył studia na Uniwersytecie Gdańskim. Wcześniej zaangażował się w działalność opozycyjną, uczestnicząc w tworzeniu Studenckiego Komitetu Solidarności, współpracował z Bogdanem Borusewiczem i Wolnymi Związkami Zawodowymi Wybrzeża, kolportując prasę i literaturę drugiego obiegu. Był współtwórcą gdańskiego Niezależnego Zrzeszenia Studentów, a potem jednym z liderów Niezależnego Zrzeszenia Studentów Polskich. Przewodniczący "Solidarności" w Wydawnictwie Morskim i dziennikarz tygodnika "Samorządność". Za działalność opozycyjną został pozbawiony pracy w państwowej firmie. Przez 7 lat pracował fizycznie w spółdzielni "Świetlik". W latach 90. poświęcił się polityce. Po 4. latach pełnienia funkcji premiera, jesienią ubiegłego roku Tusk znalazł się w czołówce polityków cieszących się największym, bo ponad 40-procentowym poparciem społeczeństwa. Tajemnica sukcesu Tuska Politolodzy podkreślali, że sukcesem jego gabinetu było wprowadzenie zawodowej armii, wycofanie polskich wojsk z Iraku po 5-letniej misji oraz podpisanie Traktatu Lizbońskiego. Zwolennicy Tuska zauważali, że jego gabinet sprostał problemom w trudnym okresie światowego kryzysu gospodarczego i zmierzył się z największą w naszej historii powojennej tragedią - katastrofą smoleńską. Chwalili też premiera za skuteczną politykę zagraniczną, w tym za ocieplenie stosunków polsko-rosyjskich i polsko-niemieckich. Nie brak też głosów krytycznych... Zdaniem przeciwników, polityka ta była jednak zbyt uległa, zwłaszcza wobec Rosji, co okazało się nader widoczne w sprawie katastrofy smoleńskiej, kiedy rząd oddał inicjatywę stronie rosyjskiej. Eksperci krytykowali też wprowadzone z inicjatywy rządu zmiany w Otwartych Funduszach Emerytalnych, zarzucając mu sięganie do kieszeni podatników. Silnie brzmiały krytyczne głosy dotyczące bałaganu na kolei i w Poczcie Polskiej, a także braku autostrad i dróg.