W uroczystościach pogrzebowych Cywińskiego w warszawskiej Katedrze Polowej Wojska Polskiego uczestniczyli m.in. parlamentarzyści, przedstawiciele władz Warszawy, kombatanci, żołnierze. Wicemarszałek Sejmu Stefan Niesiołowski przed mszą św. wręczył rodzinie Cywińskiego przyznany mu pośmiertnie Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski oraz nominację na stopień pułkownika. - To dzięki panu, dzięki takim ludziom jak pan, dzięki takim bohaterom, którzy tutaj stoją z opaskami, Polska jest wolna - podkreślił Niesiołowski. - Nigdy o tej ofierze, którą pan złożył dla Polski, nie zapomnimy - dodał. Wicemarszałek podkreślił także, że Cywiński całe swe życie poświęcił walce o niepodległość ojczyzny, zarówno w czasach okupacji, jak i po 1945 roku. Jak zaznaczył, walka ta doprowadziła do zwycięstwa, którym jest niepodległa Polska. Wspominał także o inicjatywach Cywińskiego m.in. tych mających na celu pamięć o Polakach z kresów. Anna Cywińska, córka zmarłego, podkreślała podczas ceremonii pogrzebowej, że był on dobrym człowiekiem, który całe swoje życie poświęcał się dla innych. - Żył długo i intensywnie - dodała. Przedstawiciel Ministerstwa Obrony Narodowej, Lech Kościuk, podkreślał, że Cywiński był "człowiekiem-instytucją". - Fundament i spoiwo środowiska kombatanckiego, jak nikt potrafił walczyć o jego interesy - mówił Kościuk. Dodał także, że Cywiński poświęcił swoje życie na szerzenie pamięci o AK i przekazywanie jej etosu młodym ludziom. Czesław Cywiński urodził się 10 marca 1926 r. w Wilnie. Działalność konspiracyjną rozpoczął jeszcze jako uczeń gimnazjalny, wstępując do wileńskiej organizacji Związku Wolnych Polaków, w którym pełnił funkcje wywiadowcze. W czasie wojny zaangażował się w działalność konspiracyjną. Używał pseudonimów "Skowronek" i "Ryszard". Jesienią 1942 r. wstąpił do AK. Brał udział w akcjach bojowych przeciw okupującym Wilno Niemcom. Najpoważniejszą była operacja "Ostra Brama" w lipcu 1944 r., zorganizowana w ramach akcji "Burza", zakładającej samodzielne wyzwalanie przez Armię Krajową okupowanych przez Niemców ziem polskich przed wkroczeniem Armii Czerwonej. Cywiński został aresztowany w 1944 r. przez wkraczających na ziemie polskie sowietów. Został wywieziony do łagrów, kiedy odmówił wstąpienia do służby w Armii Czerwonej. Na zesłaniu przebywał do 1946 r. Po powrocie do kraju ukończył politechnikę i został inżynierem budownictwa. Zainicjował m.in. odbudowę podziemnej części dawnego więzienia na Pawiaku na potrzeby muzeum. Od 1996 roku był członkiem prezydium Zarządu Głównego Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, a od lipca 2005 - Prezesem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Siedziba Związku mieści się w warszawskim gmachu PAST-y, przy ul. Zielnej. Przez ponad 20 lat przewodniczył, początkowo konspiracyjnemu, Środowisku Byłych Żołnierzy 1. Wileńskiej Brygady "Juranda". Po roku 1989 środowisko to włączone zostało do Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Był współzałożycielem i pierwszym przewodniczącym Klubu Historycznego im. Stefana Grota-Roweckiego, który dał początek ruchowi klubów historycznych w całym kraju, honorowym obywatelem miasta Warszawy oraz członkiem Rady Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku. We wrześniu 2009 r. został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Wcześniej otrzymał również Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia, Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Partyzancki, Złoty Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju".