Wypych karierę polityczną rozpoczął w 1990 roku, zdobywając mandat radnego Warszawy, który nieprzerwanie piastował do 2003 roku. W 1999 roku został dyrektorem Warszawskiego Centrum Pomocy Rodzinie. W latach 2002-2005, gdy prezydentem stolicy był Lech Kaczyński, pełnił funkcję dyrektora Biura Polityki Społecznej Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy. W rządzie Kazimierza Marcinkiewicza objął stanowisko pełnomocnika rządu ds. osób niepełnosprawnych i sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej. W 2007 roku premier Jarosław Kaczyński powołał go na stanowisko Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, które piastował przez pół roku. Paweł Wypych był absolwentem Instytutu Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji oraz Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończył także studia podyplomowe w zakresie organizacji pomocy społecznej i zarządzania w administracji publicznej, a także Szkołę Praw Człowieka Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. Od 1996 roku, przez trzy lata, był asystentem w Zakładzie Kryminologii Instytutu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. Od 1987 roku, przez dwanaście lat był instruktorem harcerskim, harcmistrzem w Związku Harcerstwa Rzeczpospolitej. Paweł Wypych w chwili śmierci miał 42 lata, był żonaty, osierocił dwoje dzieci.