Odmiana przez przypadki części mowy takich jak: rzeczownik, przymiotnik, imiesłów przymiotnikowy, a także niektóre liczebniki i zaimki w języku polskim jest kategorią gramatyczną, określaną jako deklinacja. Jest to kategoria gramatyczna, do której zalicza się zaledwie siedem przypadków, a jednak bywają one bardzo problematyczne. Na czym konkretnie polega deklinacja i jakie pytania odmiany przez przypadki wyróżniamy? Oto konkretne informacje, które pomogą wam zrozumieć gramatykę. Przypadki w języku polskim - funkcja. Dlaczego są potrzebne? Przypadki w języku polskim powstały po to, aby wyrażać stosunki, jakie zachodzą pomiędzy poszczególnymi składnikami wypowiedzenia. Dzięki tej kategorii gramatycznej zdania mają swobodny szyk, a wyrazy będące rzeczownikami, przymiotnikami, imiesłowami przymiotnikowymi, liczebnikami bądź zaimkami, mogą się odmieniać. Każdy przypadek niesie nam odpowiedź na inne pytanie, jednak wszystkie ułatwiają nam odróżnianie podmiotu od dopełnienia, przydawki albo okolicznika. Odmiana rzeczownika przez przypadki. Na czym polega? Odmiana rzeczownika przez przypadki w języku polskim zależy od trzech rzeczy, a są to jego rodzaj, liczba i przypadek. Trzeba jedna zaznaczyć, że najczęściej rodzaj rzeczownika (żeński, męski lub nijaki) jest znany już wcześniej, więc szyk zdania nie ma na niego większego wpływu. Warto wspomnieć, że rzeczowniki w bierniku niemal każdorazowo zmieniają formę nie tylko w zależności od liczby i rodzaju, ale również twierdzącego lub przeczącego znaczenia zdania. W przeczeniach rzeczowniki w bierniku będą najczęściej przyjmować formę z dopełniacza. Widzę (kto? co?) - altankę,Nie widzę (kogo? czego?) - altanki. Więcej na temat odmiany rzeczownika przez przypadki znajdziesz w serwisie bryk. Odmiana przez przypadki - pytania, które ułatwiają naukę Aby nauczyć się odmiany przez przypadki, trzeba z osobna przyjrzeć się każdemu z nich. Warto dobrze poznać pytania, które określają przypadki w języku polskim - Mianownik, Dopełniacz, Celownik, Biernik, Narzędnik, Miejscownik i Wołacz. W sposób niemalże automatyczny naprowadzą nas one na odpowiednią odmianę słowa, z którym mamy do czynienia. Korzystanie z pytań odmiany przez przypadki nie jest zawsze konieczne, jednak niekiedy pomagać określić, czy dany rzeczownik ma przyjąć formę dopełniacza, czy np. biernika. Mianownik (M.) - kto? co? (jest) - np. słońce, psy. Wyraz w słowniku najczęściej przyjmuje formę Mianownika. Rzeczownik w Mianowniku najczęściej pełni rolę podmiotu. Dopełniacz (D.) - kogo? czego? (nie ma) - np. słońca, psów. Najczęściej wykorzystywany w przeczeniach (np. Adam nie zabrał kanapki do szkoły), albo w odniesieniu do przynależności (np. sweter Marka) Celownik (C.) - komu? czemu? (się przyglądam) - np. słońcu, psom. Celownik łączy się m.in. z czasownikami (m.in. dziękować mamie, sprzedawać koledze), albo z przyimkami (dzięki niej, wbrew jej woli). Biernik (B.) - kogo? co? (widzę) - np. słońce, psy. Rzeczowniki i zaimki osobowe w bierniku pełnią funkcję dopełnienia bliższego, a przymiotniki - przydawki. przydawki. (np. patrzę na zachmurzone niebo) Narzędnik (N.) - (z) kim? (z) czym? (idę) - np. (z) słońcem, psami. Pomaga określić narzędzia, środki transportu, wskazać nasze zainteresowania lub osobę, która nam towarzyszy. (np. piszę ołówkiem, lecę samolotem, interesuję się muzyką, idę z mamą). Miejscownik (Ms.) - o kim? o czym? (myślę) - np. (o) słońcu, psach. Miejscownik pomaga nam określić miejsce, rzecz lub osobę, która w danym momencie przychodzi nam na myśl. Zawsze wymaga użycia przyimka. (np. myślę o chłopaku, myślę o wakacjach) Wołacz (W.) - zwrot do kogoś lub czegoś - np. słońce! psy! - Specyficzny przypadek, który nie wskazuje na związki w wypowiedzeniu. Wykorzystuje się go jedynie w apelach i zawołaniach do kogoś lub czegoś. Mianownik i Wołacz często mają identyczną formę. Jak zapamiętać odmianę przez przypadki w języku polskim? Prosty i zabawny wierszyk znaleziony w internecie znacznie ułatwia zapamiętanie zasad deklinacji. Jest on bardzo krótki, a jego treść brzmi: "Mam domek całkiem biały nad morzem wspaniałym". Szybko można zauważyć, że każdy wyraz w zdaniu zaczyna się na literkę, która odpowiada za kolejny przypadek w języku polskim. Mam - MianownikDomek - DopełniaczCałkiem - CelownikBiały - BiernikNad - NarzędnikMorzem - MiejscownikWspaniałym - Wołacz. Czytaj również: Trudny quiz z języka polskiego. Sprawdź, czy na pewno sobie z nim poradzisz CKE ogłasza zmiany na maturze 2023. Duże zmiany w języku polskim Kciuk w górę może bulwersować. Znaczenie emoji może być mylące Zobacz także: