Za całością ustawy głosowało 270 posłów, było 146 przeciw, trzech posłów wstrzymało się od głosu. Zgodnie z ustawą do zadań Straży Marszałkowskiej należy m.in.: - ochrona terenów, obiektów i urządzeń będących w zarządzie Kancelarii Sejmu i zarządzie Kancelarii Senatu, w tym przy użyciu urządzeń służących do rejestracji obrazu i dźwięku; - kontrola uprawnień do przebywania na terenach i w obiektach oraz wydawanie przepustek; - prowadzenie rozpoznania pirotechniczno-radiologicznego; - wykrywanie urządzeń podsłuchowych i konwojowanie wartości pieniężnych, mienia i dokumentów. Funkcjonariusz Straży Marszałkowskiej wykonując zadania - w myśl projektu - może m.in.: - wydawać polecenia osobom, których zachowanie stwarza lub może stworzyć zagrożenie dla bezpieczeństwa; - legitymować osoby; - dokonywać kontroli osobistej, a także przeglądać zawartość bagaży. Przy wykonywaniu zadań funkcjonariuszom Straży Marszałkowskiej przysługuje prawo użycia lub wykorzystania środków przymusu bezpośredniego i broni palnej. Na etapie prac sejmowych usunięto dwa artykuły znajdujące się w pierwotnie zgłoszonym projekcie, a które wzbudzały kontrowersje. Chodzi o zapisy, który umożliwiały Straży Marszałkowskiej - na polecenie Marszałka Sejmu - pełnienie ochrony posłów i senatorów również poza terenami i obiektami parlamentu w przypadku uzasadnionego zagrożenia ich życia lub zdrowia. Drugi zapis, z którego zrezygnowano, stanowił, że Straż Marszałkowska przy wykonywaniu swoich zadań w szczególnie uzasadnionych przypadkach może korzystać z pomocy osób niebędących funkcjonariuszami, a osoby te mogłyby za taką pomoc otrzymać jednorazowe wynagrodzenie wypłacane ze środków będących w dyspozycji Kancelarii Sejmu.