Pierwszy dzień astronomicznego lata jest jednocześnie najdłuższym dniem roku, a następująca po nim Noc Kupały (Noc Świętojańska) - najkrótszą. 21 czerwca słońce wzeszło o godzinie 4:14, a zajdzie o 21:01. Dzień będzie trwał 16 godzin 47 minut i będzie dłuższy od najkrótszego dnia w roku o 9 godzin i 4 minuty. Potem każdy kolejny dzień będzie krótszy, a każda noc dłuższa - aż do przesilenia zimowego. Noc Kupały, Noc Świętojańska - obyczaje Noc Świętojańska, zwana wcześniej Nocą Kupały, to święto nie tylko sięgające do obyczajów słowiańskich, ale zawierające też pierwiastki celtyckie, germańskie i indoeuropejskie. Obchodzone w okresie letniego przesilenia, dawniej było świętem pełnym magii i wróżb, świętem miłości, radości, a także urodzaju i płodności. Obyczaje sobótkowe zawsze były związane z kultem ognia i wody. Kult wody przetrwał do dziś w obrzędzie puszczania wianków z nurtem rzeki. Pierwotnie chodziło o pozyskanie życzliwości wody, później był to rodzaj wróżby miłosnej. Jeśli wianki puszczone przez chłopca i dziewczynę spotkały się na wodzie, oznaczało to, że młodzi się wkrótce pobiorą. Poszukiwanie kwiatu paproci Do tradycji Nocy Świętojańskiej należy też poszukiwanie kwiatu paproci. Ten czarodziejski kwiat, który zgodnie z legendą kwitnie tylko raz w roku w noc sobótkową, ma zapewnić bogactwo i dostatek. Ten, kto go znajdzie, będzie szczęśliwy i spełnią się wszystkie jego marzenia. Z kolei kult ognia, który dawniej był symbolem miłości i życia rodzinnego, zachował się w zwyczaju palenia ognisk. Płomienie miały moc oczyszczającą. Odstraszały też złe moce i czarownice, które w noc świętojańską wykazywały największą aktywność i szkodziły ludziom. Noc Kupały, zwana też Sobótką, przypadająca w najkrótszą noc w roku, czyli z 21 na 22 czerwca, w czasach przedchrześcijańskich zawierała liczne elementy wierzeń i rytuałów pogańskich. Była jednym z najradośniejszych słowiańskich świąt. Jej zwyczaje kultywowano mimo postępującej chrystianizacji. Astronomiczne lato - okazja do obserwacji "spadających gwiazd" Jedną z głównych atrakcji letniego nieba są meteory, potocznie zwane spadającymi gwiazdami. W tym okresie aktywne są różne roje meteorów, spośród których najobfitszy to Perseidy. W okresie maksimum ich aktywności (około 12 sierpnia) tradycyjnie organizowane są w różnych miejscach pikniki astronomiczne zwane "nocami spadających gwiazd". Perseidy są aktywne od 16 lipca do 24 sierpnia. W tym roku Księżyc nie będzie przeszkadzał w obserwacjach maksimum Perseidów. Można nastawiać się na dostrzeżenie kilkudziesięciu meteorów w ciągu godziny (maksimum to 110). Rój ten znany jest od starożytności i ma związek z kometą 109P/Swift-Tuttle. Perseidy są szybkimi białymi meteorami ze śladami po przelocie. Mogą padać grupami po kilka lub kilkanaście w ciągu dwóch-trzech minut.