Bogumiła Wander zmarła we wtorek w wieku 80 lat. O jej śmierci poinformowała rodzina. Wander od wielu lat zmagała się z ciężką chorobą. Bogumiła Wander nie żyje. Od lat związana z TVP Bogumiła Wander od lat 70. była związana z Telewizją Polską przez dekady. Towarzyszyła Polakom jako niezapomniana spikerka, prezenterka i konferansjerka. Wander zapowiadała na żywo programy w TVP1 i TVP2 oraz prowadziła największe polskie festiwale muzyczne w Opolu i w Sopocie. Zajmowała się również produkcją i realizacją programów telewizyjnych: realizowała teleturnieje i programy o tematyce artystycznej. W swoim dorobku ma także dwa filmy dokumentalne: "Conrad Drzewiecki o sobie. To nie ja, to taniec", który w powstał w 1997 roku i został wyprodukowany przez TVP1 oraz film "Andrzej Strumiłło. A-4 dziennik rysowany" z 1998 roku. Wystąpiła także w filmie "W klatce" w reżyserii Barbary Sass z 1987, grając w epizodzie samą siebie. "Była członkinią Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, a przez dziesięć lat pracowała w zarządzie organizacji" - napisano w oświadczeniu. Zmarła Bogumiła Wander. Początki kariery Bogumiła Wander urodziła się 7 października 1943 roku, w Kaliszu, w artystycznej rodzinie - ojciec był muzykiem, mama aktorką lalkarką. Po maturze chciała studiować historię sztuki, ostatecznie jednak zdecydowała się na historię, ale z wyboru nie była zbyt zadowolona i wciąż szukała swojej ścieżki. Gdy pod koniec lat 60. usłyszała o konkursie na spikera w łódzkiej telewizji, nie wahała się ani przez chwilę. - To była szansa wejścia w inny świat i nie mówię tu wcale o chęci bycia popularną. Po prostu kierowała mną ciekawość życia - opowiadała w "Super Expressie". Udało się jej przejść przez wszystkie cztery etapy i w ten sposób dostała swoją pierwszą pracę. Okazało się, że kamera ją kocha, widzowie również; ceniono ją za profesjonalizm, zachwycano się jej charyzmą, niezwykłą barwą głosu, urodą i prezencją. Bogumiła Wander w TVP Wander rozpoczynała karierę w Łódzkim Ośrodku TVP, w krótkim czasie dostrzeżono jej talent oraz urodę i zatrudniono w ośrodku warszawskim. Od połowy lat 70. XX wieku zapowiadała na żywo programy w TVP1 i TVP2, a po zróżnicowaniu obu anten w latach 80. pozostała w TVP1. Była konferansjerką na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. W roku 1979 przerwała pracę w telewizji, wyjeżdżając z mężem do Brukseli. Powróciła w roku 1982. W późniejszych latach, obok pracy jako spikerka, zajęła się również produkcją telewizyjną o tematyce artystycznej i przygotowaniem cyklicznego magazynu baletowego "Życie na pointach". "Pracowała na stanowisku prezentera najdłużej ze 'starej gwardii' spikerów telewizyjnych, do roku 2003. Prowadziła także wiele dużych imprez, m.in. Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu czy festiwal w Sopocie" - przypomina Uniwersytet Łódzki. ---- Bądź na bieżąco i zostań jednym z ponad 200 tys. obserwujących nasz fanpage - polub Interia Wydarzenia na Facebooku i komentuj tam nasze artykuły!-