- Tegoroczna laureatka jak mało kto zasługuje na nagrodę dla osób, które działają na rzecz tych, którym nie do końca się dobrze wiedzie i gorzej sobie radzą - mówiła o nagrodzonej małżonka prezydenta Anna Komorowska. Kapituła nagrody uznała, że laureatka jest wzorem urzędnika państwowego. "Jej skromność, rzetelność, mądre rozumienie trudnych problemów społecznych, wytrwałe zaangażowanie na rzecz nowoczesnego systemu pomocy społecznej w Polsce od lat stanowią wzór służby publicznej" - napisano w uzasadnieniu. Jak podkreślono, Staręga-Piasek od początku transformacji tworzyła podstawy nowoczesnego systemu pomocy społecznej w Polsce, m.in. współtworzyła ustawę o pomocy społecznej oraz Kartę Praw Osób Niepełnosprawnych. Laureatka z wykształcenia jest pedagogiem i doktorem nauk ekonomicznych. Brała udział w obradach Okrągłego Stołu w ramach stolika ds. zdrowia i pomocy społecznej. Była posłem Sejm I, II i III kadencji. Pełniła funkcję wiceministra w rządach Tadeusza Mazowieckiego, Jana Krzysztofa Bieleckiego, Hanny Suchockiej, Jerzego Buzka. W rządzie Jerzego Buzka pełniła funkcję Pełnomocnika ds. Osób Niepełnosprawnych. "Po zakończeniu kariery poselskiej i ministerialnej Staręga-Piasek działała i działa inspirująco na rzecz pomocy społecznej w Polsce" - zaznaczono. Jest autorką licznych badań i publikacji dotyczących funkcjonowania pomocy społecznej, pracy socjalnej oraz gerontologii. Od 1999 r. pełni funkcję dyrektora Instytutu Rozwoju Służb Społecznych. Jest doradcą społecznym prezydenta. "Jeden z moich przyjaciół powiedział mi: "pamiętaj tylko, że jak będziesz dziękowała, nie powiedz, że się nie należało, bo żaden mężczyzna tak by nie powiedział". Wtedy pomyślałam sobie, że emancypacja nie jest rzeczą łatwą - mówiła we wtorek Staręga-Piasek, odbierając nagrodę. W uroczystej gali poza małżonką prezydenta wziął udział m.in. były premier Tadeusz Mazowiecki oraz minister pracy i polityki społecznej Władysław Kosiniak-Kamysz. Andrzej Bączkowski był działaczem Solidarności i opozycji demokratycznej, po 1989 r. urzędnikiem służby publicznej, wiceministrem pracy w sześciu gabinetach, a od lutego 1996 r. ministrem pracy. Zmarł nagle 7 listopada 1996 r. Dla uczczenia pamięci Andrzeja Bączkowskiego powołana została przez żonę, przyjaciół i współpracowników nagroda jego imienia. Nagroda jest przyznawana osobom, które stanowią wzór służby publicznej, kierują się zasadą pracy ponad podziałami, działają w ważnych dla Polski dziedzinach, ze szczególnym uwzględnieniem dialogu społecznego i reform w sferze polityki społecznej.