Obecny sekretarz generalny OECD Meksykanin Jose Angela Gurría kończy swoją kadencję w czerwcu 2021 r. Wybór jego następcy ma nastąpić do marca 2021 r. Polski rząd zgłosił kandydaturę Michała Kurtyki. OECD jest międzynarodową organizacją gospodarczą z siedzibą w Paryżu, utworzoną w 1961 r. Polska jest członkiem organizacji od 1996 r. Misją OECD jest poszukiwanie i promowanie najlepszych rozwiązań politycznych i gospodarczych, mających na celu poprawę jakości życia ludzi na świecie. Organizacja prowadzi też prace badawcze oraz koncepcyjne skupiające się na najważniejszych zagadnieniach społecznych oraz gospodarczych. Na początku października br. prezydent Andrzej Duda powołał Michała Kurtykę na ministra klimatu i środowiska. Wcześniej, w listopadzie 2019 r. Kurtyka został powołany na stanowisko ministra w nowo utworzonym Ministerstwie Klimatu. W kwietniu 2018 r. Kurtyka został pełnomocnikiem rządu ds. prezydencji COP 24, czyli szczytu klimatycznego ONZ w Katowicach, któremu później przewodził. W trakcie konferencji państwa przyjęły tzw. Katowice Rulebook, który określa podstawowe procedury i mechanizmy, niezbędne do wdrożenia Porozumienia paryskiego, wynegocjowanego w 2015 roku. Podczas konferencji przyjęto również Deklarację Solidarnej i Sprawiedliwej Transformacji (Just Transition), która mówiąc o ekonomiczności ochrony klimatu zwraca uwagę, że musi się to odbywać przy utrzymaniu rozwoju gospodarczego i miejsc pracy. Wcześniej, w 2016 r. Kurtyka był sekretarzem stanu w Ministerstwie Energii, gdzie odpowiadał m.in. za rozwój technologiczny oraz wprowadzanie innowacji do sektora energii oraz realizację polityki klimatycznej i energetycznej w sektorze paliwowo-gazowym. Michał Kurtyka karierę zawodową rozpoczął w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej, w zespole ministra Jana Kułakowskiego, odpowiedzialnego za prowadzenie negocjacji akcesyjnych z Unią Europejską, gdzie prowadził zespół analityczny i odpowiadał bezpośrednio za obszar energetyki oraz transportu. Jest absolwentem paryskiej uczelni Ecole Polytechnique i stypendystą w zakresie optyki kwantowej, znajdującego się pod Waszyngtonem (DC) National Institute of Standards and Technologies, gdzie pracował pod przewodnictwem laureata nagrody Nobla z fizyki Williama D. Phillips'a. W trakcie studiów specjalizował się również w ekonomii, ze szczególnym uwzględnieniem organizacji rynku pod przewodnictwem profesora Jean Tirole, laureata nagrody Nobla z ekonomii w 2014 r. Studiował też na uniwersytecie w Louvain La Neuve oraz uzyskał tytuł magistra w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Obronił pracę doktorską na Uniwersytecie Warszawskim.