Zobacz: Wielkanoc 2006 w INTERIA.PL Dekorowanie jaj oraz dzielenie się nimi ma w Polsce bardzo długą tradycję - sięga ona X wieku. Popularna jest jednak także w innych krajach, m.in. u naszych zachodnich sąsiadów - Niemców oraz u wschodnich - Rosjan. U tych pierwszych już na jakiś czas przed Wielkim Tygodniem w przydomowych ogródkach, na balkonach i w oknach pojawiają się gałązki obwieszone kolorowymi pisankami. To symbol budzącego się życia, ale także zbliżających się Świąt Wielkiej Nocy. Zobacz galerię pisanek Jajko na zdrowie Wierzono, że wydmuszki położone pod drzewa owocowe spowodują obfite zbiory, dobrze też było toczyć jajko po grzbietach domowych zwierząt, by były dorodne i zdrowe. Pisanki były też przydatne w nawiązywaniu więzów przyjaźni i miłości, odgrywały dużą rolę w kojarzeniu małżeństw. Związane były także z kultem zmarłych, składano je na grobach bliskich. Wielkanocne jajko toczone po ludzkim ciele leczyło rozmaite dolegliwości - od przeziębienia po rany postrzałowe. Umycie się w wodzie z naczynia, w którym znajdowała się kraszanka, działało jak środek upiększający. W obecnej tradycji uroczyste śniadanie wielkanocne poprzedza ceremonia dzielenia się poświęconym jajkiem oraz serdeczne życzenia radości, zdrowia i szczęścia w życiu rodzinnym, które składają sobie nawzajem uczestnicy święconego. Dzielenie się jajkiem przypomina przełamywanie opłatka na początku wieczerzy wigilijnej i wyraża - podobnie jak obrzęd bożonarodzeniowy - przyjaźń, miłość i życzliwość, a ponadto - rzadko kiedy świadomie wypowiadane - życzenia płodności. Od malowania do oklejania Zdobienie wielkanocnych jaj było niegdyś częścią przygotowań do świąt, które należało zakończyć najpóźniej w Wielkim Tygodniu. Greckie podanie z X w. autorstwo obyczaju malowania jaj przypisuje Marii Magdalenie, która dowiedziawszy się od Anioła o zmartwychwstaniu Jezusa, pobiegła do domu i tam zobaczyła, że wszystkie jaja zabarwiły się na czerwono. W innych legendach dotyczących jajek również pojawia się czerwień, jako kolor krwi związany z narodzinami życia. Najpopularniejszą w Polsce metodą zdobienia jaj jest technika batikowa, czyli rysowanie gorącym woskiem wzorów, a następnie zanurzanie jaj w barwniku. Wyskrobywanie wzorów ostrym narzędziem znane jest na terenach południowo-zachodnich. Naklejanie wycinanek z papieru rozpowszechniło się w okolicach Łowicza, a oklejanki z włóczki czy sitowia cieszą się popularnością na Kurpiach. Najrzadziej spotykaną metodą jest wytrawianie wzorów kwasem. Jednobarwne jajka bez wzorów to malowanki, kraszanki lub byczki, a kolorowe z wyskrobanymi motywami noszą nazwę skrobanek lub rysowanek. Dawniej używano tylko naturalnych barwników. Jajko zanurzone w wywarze z kory dębowej lub z łupin orzecha włoskiego było czarne; fioletowe - jeśli zanurzyło się je w wywarze z kwiatów malwy; różowe - gdy do barwienia użyło się soku z buraka. O zdobieniu pisanek opowiada Małgorzata Oleszkiewicz z Muzeum Etnograficznego w Krakowie: Z jaja powstał świat Najstarsze polskie pisanki, pochodzące z końca X wieku, znalezione zostały przed laty podczas wykopalisk archeologicznych na opolskiej wyspie Ostrówek, gdzie odkryto pozostałości grodu słowiańskiego. Wykonane zostały z wapienia. Rysowano na nich roztopionym woskiem wzór, a następnie wkładano je do barwnika - wywaru z łupin cebuli lub ochry, które nadawały złocistoczerwoną barwę. Najstarsze znalezione pisanki na świecie pochodzą z sumeryjskiej Mezopotamii. Jako symbol Afrodyty jajko czczone było w starożytnej Grecji, w starożytnym Egipcie było atrybutem bogini Path. Malowane ptasie jaja były symbolem życia, płodności i miłości. Według mitów indyjskich i filipińskich, z gigantycznego jaja powstał świat. Największa kolekcja pisanek znajduje się w krakowskim Muzeum Etnograficznym. Tu przeczytasz więcej o pisankach oraz o polskich tradycjach wielkanocnych