Urodzony 26 lipca 1924 r w Warszawie jako syn Franciszka Eugeniusza herbu Nałęcz i Jadwigi Haliny z Rakowieckich herbu Rola. Był potomkiem Antoniego Madalińskiego, jednego z dowódców Powstania Kościuszkowskiego i uczestnika obrad Sejmu Wielkiego. We wrześniu 1939 roku jako harcerz w Warszawie pomagał przy różnych zadaniach pomocniczych. Ze względu na związek z harcerstwem bardzo szybko nawiązał kontakt z konspiracją. Przysięgę złożył już w 1940. Po roku miał za sobą pierwszy kurs okupacyjny, tzw. Bojowe Szkoły, kurs podoficerski, który dał mu stopień starszego strzelca. Kolejny etap konspiracyjnego szkolenia, to podchorążówka. Edukację w szkole Poniatowskiego skończył jeszcze w 1940 r. Brał udział w akcjach "Małego Sabotażu". Najmował się do różnych prac. Od stolarza i laboranta w Instytucie Chemicznym, przez ekspedienta i montera samochodowego, aż po strażaka. W trakcie Powstania Warszawskiego był żołnierzem 2. plutonu 104. Kompanii Syndykalistów Polskich w Zgrupowaniu "Róg". Brał udział w walkach o Katedrę, Dom Profesorów na Brzozowej, a także w pobliżu Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych przy Sanguszki. Wstąpił do 1. Armii Wojska Polskiego, gdzie był kolejno dowódcą plutonu, kompanii i batalionu. Walczył o Wał Pomorski, Kołobrzeg i Berlin, był ranny. Po wojnie rozpoczął naukę na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. W roku 1958 ukończył Akademię Sztabu Generalnego. Pracował w Sztabie Generalnym i Wojskowym Instytucie Historycznym. W 1975 r. usunięty z wojska za publikacje poświęcone AK. Jego książka "Na barykadach Warszawy" w roku 1964 została wyróżniana nagrodą Ministra Obrony Narodowej. Członek Związku Literatów, Związku Pisarzy Polskich i Polskiego Towarzystwa Historycznego. Od 1993 r. z nominacji prezydenta RP Kanclerz Orderu Wojennego Virtuti Militari. Sam odznaczony Virtuti Militari V kl., Krzyżem Wielkim Orderu Polonia Restituta i Krzyżem Grunwaldzkim III kl. Na podstawie artykułu Sebastiana Pawliny Historia.org.pl