Historyk z Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau Adam Cyra powiedział, że 80 spośród rozstrzelanych zostało przywiezionych z więzienia w Mysłowicach, 27 osób to więźniowie Auschwitz, osadzeni w bunkrach w podziemiach bloku 11, a pozostałych 44 więźniów Auschwitz zostało wezwanych przez obozowe gestapo. - Skazańcy rozebrani do naga, ze skrępowanymi z tyłu rękami, byli rozstrzeliwani pojedynczo. Przed egzekucją wypisano każdemu z nich numer obozowy na piersiach. Jej przebieg obserwował komendant obozu Rudolf Hoess oraz kierownik obozu i lekarz obozowy. Rozstrzeliwał Gerhard Palitzsch, każdorazowo ładując do karabinka nowy nabój. Zwłoki rozstrzelanych spalono w krematorium 1 na terenie obozu macierzystego Auschwitz I - powiedział Cyra. W powojennym raporcie rotmistrz Witold Pilecki, który dobrowolnie stał się więźniem Auschwitz, by stworzyć w obozie organizację konspiracyjną, napisał w 1945 roku, że wśród ofiar egzekucji, celowo przeprowadzonej przez niemieckich nazistów w rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, był między innymi porucznik Tadeusz Lech (numer obozowy 9235) z okolic Bochni. Na kilka godzin przed śmiercią powiedział on do Pileckiego: "Cieszy mnie chociaż to, że zginę 11 listopada". W czasie istnienia obozu przed Ścianą Straceń zgładzono wiele tysięcy osób, głównie Polaków. Niemcy przeprowadzali egzekucje niemal do końca 1943 roku. W lutym 1944 roku Ściana Straceń została rozebrana. Obóz Auschwitz powstał w 1940 roku. KL Auschwitz II - Birkenau, powstał dwa lata później. Stał się przede wszystkim miejscem masowej zagłady Żydów. W kompleksie Auschwitz istniała także sieć ponad 40 podobozów. Niemcy zgładzili w Auschwitz ponad 1,1 miliona osób, głównie Żydów - około miliona osób, a także około 70-75 tysięcy Polaków, ponad 20 tysięcy Romów, około 15 tysięcy jeńców radzieckich i 10-15 tysięcy osób innej narodowości. Rotmistrz Witold Pilecki przeżył obóz. Uciekł z niego w 1943 roku. Po ucieczce napisał raport dla Komendy Głównej AK, w którym alarmował o zbrodniach w Auschwitz na Polakach, Cyganach i masowej zagładzie Żydów. Był jednym z dowódców Kedywu AK. Walczył w Powstaniu Warszawskim. Trafił do niemieckiej niewoli. Po wyzwoleniu wstąpił do 2. Korpusu Polskiego. Na osobisty rozkaz generała Władysława Andersa przedostał się do Polski. W maju 1947 roku został aresztowany przez UB. Rozstrzelany przez komunistów rok później. W 2006 roku prezydent Lech Kaczyński przyznał mu pośmiertnie Order Orła Białego.