Zniesienie stanu wojennego w 1983 roku nie oznaczało jednak zmiany polityki władz wobec opozycji. Znaczną część przepisów wprowadzonych po jego ogłoszeniu pozostała w mocy. ęłęóRepresje wobec opozycji trwały do 1986 roku. Stan wojenny został zawieszony przez Radę Państwa z dniem 31 grudnia 1982 roku. Zwolniono wówczas półtora tysiąca internowanych, przebywających w ośrodkach odosobnienia, ale w więzieniach pozostało drugie tyle osób. Było wśród nich 11. czołowych działaczy "Solidarności" i KOR, którym władze PRL zmieniły status z internowanych na tymczasowo aresztowanych. Mieli oni stanąć przed sądem za podjęcie działań zmierzających do obalenia przemocą ustroju państwa. Paradoksalnie, stan wojenny, który w założeniach komunistycznych władz miał uratować socjalistyczny ustrój i porządek PRL, w rezultacie przyczynił się do jego upadku, pociągając za sobą także późniejszy rozpad Związku Radzieckiego. Życie straciło ponad 100 osób W czasie stanu wojennego straciło życie ponad 100 osób. Internowano ponad trzy tysiące osób, a czasowo pozbawiono wolności ponad 10 tysięcy. Tysiące ludzi było represjonowanych i wyrzuconych z pracy za udział w protestach, popieranie podziemnej działalności NSZZ "S" czy też samą przynależność do związku. Większość działaczy "Solidarności" i przedstawicieli opozycji, szczególnie KOR, zostało internowanych, a później znalazło się w więzieniach. Zawieszono wydawanie prawie całej prasy, a radio, telewizję i duże zakłady przemysłowe zmilitaryzowano. Strajki i masowe protesty zostały zakazane. Tam, gdzie mimo to spontanicznie wybuchały, były tłumione przez wojsko i milicję. Podczas pacyfikacji górniczego protestu w kopalni "Wujek" zginęło 9 górników. Zdelegalizowany NSZZ "S" odbudował swoje struktury w podziemiu. Wydawano nielegalną prasę, powstały komisje zakładowe. 1 i 3 maja 1982 roku po raz pierwszy w czasie stanu wojennego "Solidarność" zorganizowała masowe demonstracje. Policja i wojsko użyły wówczas siły wobec protestujących. Odpowiedzialni za stan wojenny Odpowiedzialni za wprowadzenie stanu wojennego stanęli przed parlamentarną komisją odpowiedzialności konstytucyjnej, po pierwszych wolnych wyborach w 1989 roku, Po 4. latach wniosek o postawienie ich przed Trybunałem Stanu umorzono, jednak potem Sejm orzekł, iż wprowadzenie stanu wojennego było sprzeczne z konstytucją. W marcu 2011 roku Trybunał Konstytucyjny orzekł, że dekrety wprowadzające stan wojenny w 1981 roku były niekonstytucyjne. Kwestią odpowiedzialności za wprowadzenie stanu wojennego zajął się po latach Instytut Pamięci Narodowej. W 2007 roku skierował do sądu akt oskarżenia wobec 9. osób. Wśród nich, stojący na czele WRON generał Wojciech Jaruzelski został oskarżony o zbrodnię komunistyczną, polegającą na kierowaniu "związkiem przestępczym o charakterze zbrojnym, mającym na celu popełnianie przestępstw". Drugi zarzut to podżeganie członków ówczesnej Rady Państwa PRL do przekroczenia ich uprawnień poprzez uchwalenie dekretów o stanie wojennym w czasie sesji Sejmu, wbrew obowiązującej wówczas konstytucji. W 2008 roku akt oskarżenia został zwrócony ze względu na "istotne braki śledztwa". Sąd uznał, że IPN nie wykonał "typowych czynności śledczych", opinie biegłych są "niepełne, nieaktualne i sprzeczne ze sobą", a także "rozbieżne między innymi co do groźby interwencji ZSRR". Sprawę generała Jaruzelskiego w sierpniu 2011 roku wyłączono z procesu, a następnie zawieszono ze względu na zły stan zdrowia. Generał choruje na nowotwór.