Dźwięk jako energia, fala, kształt, barwa, materia - w oparciu o doświadczenia fizyki kwantowej, "częstotliwość dźwięku "a" to 440 Hz, co jest częstotliwością poruszania się elektronów w atomach naszego ciała. Dźwięk jako ruch i wibracja, oddech, podstawa naszego bycia na ziemi, fundamentem naszego istnienia. Każdy atom naszego ciała wydaje swój własny osobisty dźwięk, dlatego jesteśmy symfonią brzmienia. Poznanie unikatowej metody pracy z głosem według Olgi Szwajgier, nauka specyficznej dla tej metody emisji, techniki operowania głosem oraz praca nad jego brzmieniem, poznanie swoich możliwości głosowych, a przede wszystkim odkrywanie własnej indywidualności i i ekspresji poprzez dźwięk to zagadnienia, które poruszane będą podczas Warsztatów Wokalnych, które odbędą się w ramach Legnica Cantat 42. Olga Szwajgier od 1974 roku jest pedagogiem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Prowadziła wykłady na zaproszenie Internationale Akademie für Neue Musik w Schwaz w Austrii. Jako jedyna osoba na świecie ćwiczeniami własnego pomysłu rozszerzyła skalę głosu z czterech do sześciu oktaw, pracując nad tym przez kilka lat od chwili ukończenia Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie w 1970 roku. Komponuje dla siebie muzykę, pisze teksty i reżyseruje swoje koncerty. W 2002 wystąpiła w Carnegie Hall w Nowym Jorku, gdzie wykonała po raz pierwszy swój utwór "Julius". Od 1976 roku występuje na najważniejszych festiwalach muzyki współczesnej w Polsce, Włoszech, Francji, Grecji, Niemczech, Meksyku, Austrii, Szwecji, Korei, Chinach, Izraelu. W swoim dorobku artystycznym posiada kilkaset prawykonań światowych i polskich. Śpiewa m.in. utwory Ivesa, Stockhausena, Risseta, Pendereckiego, Stachowskiego, Łuciuka, Lutosławskiego, Mozarta, Bacha. Dokonała wielu nagrań płytowych, radiowych, telewizyjnych, filmowych i teatralnych. Od 1981 roku jest członkiem Stowarzyszenia Artystycznego "Muzyka Centrum". Swój pierwszy honorowy doktorat "The Cultural Doctorate in Philosophy" nadany przez World University Roundtable Benson w Arizonie otrzymała w 1989 roku. W 1991 roku jako jedyny śpiewak z Europy Środkowej i Wschodniej wystąpiła w Carnegie Hall w koncercie uświetniającym obchody stulecia tej sceny. W 1991 International Biographical Centre w Cambridge nadał jej tytuł "Woman of the Year 1991/92". W 1992 American Biographical Institute uhonorował ją tytułem "Woman of the Year 1992", a w 1993 nadał jej tytuł "Most Admired Woman of the Decade". W 1993 The London Institute for Applied Research uhonorował tytułem "Doctor of Music", a Australian Institute for Co-ordinated Research mianem "Honorary Doctor of Musicology". W 2000 roku zaproszona została na Międzynarodowy Kongres Muzyczny w Stuttgarcie, jako jeden z "Das Phanomen Stimme" ("Fenomen Głosu"). W 2005, w Berlinie, w ramach obchodów Roku Einsteina brała udział w operze "The Speed of Light". Kompozytorów Christiana Steinhäusera i Mathiasa Baumhofa do napisania tego dzieła zainspirowała teoria względności Einsteina i ekstremalne, akrobatyczne możliwości głosowe Olgi Szwajgier. Jak sama mówi, "można rozszerzyć skalę głosu, można także uszlachetnić brzmienie dźwięku, można skrzekliwy głos zamienić w cudownie brzmiący, można chory głos uzdrowić, można...można...można... Wymagana jest tylko cnota cierpliwości, intuicja, siła woli, wyobraźnia, wizualizacja, autosugestia, wiara w siebie oraz miłość do tego, co się zamierza zrobić. I już fizjologię można przekroczyć".