Prof. Janusz Kubrakiewicz z Uniwersytetu Wrocławskiego odkrył sieciarkę przez przypadek, kiedy kilka kilometrów od centrum Wrocławia przeczesywał tereny wodonośne, badając różnice między narządami płciowymi owadów żyjących w pobliżu człowieka od tych z terenów nieskażonych przez ludzi. 110-hektarowe tereny, które były pod obserwacją naukowca należą do Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji we Wrocławiu (MPWiK), a znajdują się na nich 63 stawy i 561 studni. Biolog odesłał złapaną przez siebie sieciarkę do entomologa z Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu - dr Rolanda Dobosza, jednego z największych w Polsce znawców tych owadów. Jak poinformowała we wtorek rzeczniczka MPWiK Monika Kowalska, początkowo wszystko wskazywało na to, że na terenach wodonośnych MPWiK żyje nowy gatunek sieciarki. Jednak po dokładniejszych badaniach okazało się, że to odkryta w 1854 r. i znana w Polsce Sisyra terminalis. W swojej ekspertyzie Dobosz stwierdził, że Sisyra terminalis występuje w Polsce bardzo rzadko. - Dotąd udokumentowanych stanowisk jej występowania było tylko sześć. Na dodatek, w innych miejscach występuje ona pojedynczo, a na terenach wodonośnych żyje gromadnie - wyjaśnił naukowiec. Ten gatunek sieciarki jest tak rzadko spotykany, ponieważ jej larwy rozwijają się tylko wewnątrz słodkowodnych gąbek, którymi się żywią. Natomiast gąbki to tak zwane bioindykatory czystości wody, czyli zwierzęta żyjące tylko w bardzo czystej wodzie. Odkrycie obecności sieciarki oznacza, że wodonośne tereny wrocławskiego MPWiK są wyjątkowo czyste. Od kilkudziesięciu lat rygorystycznie przestrzegany jest zakaz wchodzenia na te tereny. Jak zapewnia Kowalska, "obecnie w południowo-wschodniej części Wrocławia znajduje się jeden z najbardziej wyjątkowych i nieskażonych obszarów miasta". Sisyra terminalis to gatunek sieciarki z rodziny okudlicowatych. Podobnie jak i pozostałe owady z tej grupy charakteryzuje się przezroczystymi i bogato użyłkowanymi skrzydłami, jest drapieżnikiem. Jej larwy żywią się słodkowodnymi gąbkami. Dorastające do 6 mm owady żyją zaledwie kilka tygodni. W Polsce występuje 90 gatunków sieciarki.