Ryś, którego zaobserwował i uwiecznił Martin Perzyński, szedł przez teren Nadleśnictwa Góra Śląska (Dolnośląskie) w ciągu dnia. Leśnicy nie wiedzą, czy jedynie migruje on przez tamtejsze lasy, czy żyje w nich na stałe. Rysie występują w Polsce w dwóch populacjach: w północno-wschodniej części kraju oraz znacznie liczniejsza populacja zamieszkuje Karpaty. Od 2019 roku w Polsce rozpoczęto reintrodukuję rysi w ramach projektu "Powrót rysia do północno-zachodniej Polski". Do sierpnia 2019 wypuszczono na wolność 18 osobników. W ubiegłym roku występowanie rysi stwierdzono także na Pojezierzu Drawskim i Ińskim, a także na Powiślu w rejonie Kwidzyna. Obserwacja rysia z woj. dolnośląskiego poszerza jego zasięg także o lasy kolejnego nadleśnictwa. Rysie w Polsce. Zwierzętami pod ścisłą ochroną Ryś w Polsce jest gatunkiem rzadkim, szacuje się, że liczebność tego drapieżnika wynosi zaledwie 200 osobników. Jest też gatunkiem chronionym od 1995 roku. Zgodnie z obecnie obowiązującym Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt, jest to gatunek objętych ochroną ścisłą, wymagający ochrony czynnej w postaci ochrony okresowej miejsc rozrodu i obszaru w promieniu do 500 m od tego miejsca, w okresie od początku kwietnia do końca sierpnia. Drapieżnik ten wpisany jest także do Czerwonej Księgi Zwierząt, gdzie ma status gatunku bliskiego zagrożenia. Ryś osiąga rozmiary dorosłego owczarka niemieckiego. Ma okrągłą głowę, krępe ciało osadzone na długich, silnych łapach i palce zakończone wysuwalnymi pazurami. Wierzch grzbietu jest czarno-żółtorudy z brunatnymi plamkami (plamki są znacznie wyraźniejsze u populacji górskich, a prawie w niewidoczne u populacji nizinnych). U większości osobników włosy na szyi i spodzie głowy tworzą charakterystyczną kryzę i bokobrody. Ryś - naturalny wróg wilka Rysie prowadzą samotniczy tryb życia. Najczęściej spędzają dzień w kryjówkach, a na żer wychodzą dopiero w nocy. Są dobrymi pływakami, odczyty z obroży telemetrycznych dowodzą, że bez problemu mogą przepłynąć Odrę. W trakcie poszukiwania jedzenia przemierzają średnio kilka kilometrów w czasie jednej nocy. Rysie polują przede wszystkim na sarny, rzadziej na jelenie, poza tym gustują w mniejszych zwierzętach: nie pogardzą ptakami, czy małymi ssakami. Po upolowaniu dużej zwierzyny, która wystarcza drapieżnikowi za posiłek na kilka dni, ryś najczęściej ukrywa jej resztki zakopując w ściole, a w obliczu plądrowania łupu przez inne zwierzęta, wciąga swoją zdobycz na drzewo, po czym wraca do zdobyczy w kolejnych dniach, aż do skonsumowania całości swojej ofiary. W warunkach naturalnych wrogami rysi mogą być wilki, choć badania dowiodły, że zwierzęta te żyją raczej ze sobą w pokoju, natomiast młodym osobnikom zagrażają duże ptaki drapieżne np. bieliki. Największym jednak zagrożeniem dla rysi jest niestety człowiek i jego działalność.