Pierścieniak grynszpanowy: jadalny czy nie? "Niezbyt smaczny" Pierścieniak grynszpanowy to jeden z piękniejszych polskich grzybów. Wzrok przyciąga jego niebieskozielona lub sinozielona warstwa śluzu na kapeluszu. Pierścieniak nosi wiele innych nazw takich jak łysiczka niebieskozielona, bedłka grynszpanowa, pieczarka zielona, pierścieniak zielony czy opaska zaśniedziała. Czy pierścieniak grynszpanowy jest jadalny? Lasy Państwowe twierdzą, że na pewno jest niezbyt smaczny: "Niektórzy uważają, że niejadalny, inni, że można jeść po zdjęciu skórki z kapelusza. Ale niezbyt smaczny". Pierścieniak grynszpanowy: co to za grzyb? Właściwości Pierścieniak grynszpanowy to gatunek grzybów z rodziny pierścieniakowatych, czyli z rzędu pieczarkowców. Jego kapelusz ma od 3 do 10 cm średnicy. Pokryty jest warstwą niebieskozieloną lub sinozieloną śluzu, w którym można zauważyć białe łuseczki. W czasie upałów pierścieniak grynszpanowy robi się wyblakły i gładki. Kapelusz w początkowej fazie jest wypukły, by z czasem przejść w dzwonkowaty i płaski kształt. Skórka daje się łatwo zerwać z kapelusza. Pierścieniak grynszpanowy ma jasnobeżowy lub jasnozielony trzon, który z czasem zmienia się na brunatny. Ten osiąga zazwyczaj 8 cm wysokości i centymetr grubości. Pierścieniak grynszpanowy ma gęste i przyrośnięte do trzonu blaszki. U młodych owocników zakryte są osłoną i początkowo białawy kolor przechodzi później w fioletowo-siny, a na końcu w czekoladowobrązowy. Z kolei miąższ pierścieniaka początkowo jest zielonkawobiały, później kremowy, a jego zapach jest niewyraźny. Pierścieniak grynszpanowy jest jadalny? Przypadki zatruć W Polsce pierścieniak grynszpanowy definiowany jest jako grzyb jadalny. Przypadki zatruć tym gatunkiem odnotowano w Stanach Zjednoczonych. Warto jednak podkreślić, że z informacji płynących zza oceanu wynika, że były to zatrucia związane z toksynami, które pierścieniak mocno wchłania ze środowiska. Przed zjedzeniem należy obowiązkowo zdjąć skórkę z kapelusza. Oprócz tego warto pamiętać, by pierścieniak grynszpanowy zbierać jak najdalej od zanieczyszczeń przemysłowych oraz z dala od ruchliwych dróg. Pierścieniak grynszpanowy zaleca się używać jako grzyba domieszkowego do innych gatunków. CZYTAJ TAKŻE: "Pożeracz mięśni" w polskich lasach. "To grzyb kontrowersyjny" Pierścieniak grynszpanowy jadalny, niesmaczny i zdrowy O tym, że grzyby wykazują właściwości antyrakowe, przeciwzapalne i antyoksydacyjne wiadomo od dawna. W przypadku pierścieniaka potwierdziły to badania laboratoryjne. W tych stwierdzono antynowotworowe działanie zawartych w tym grzybie polisacharydów. Naukowcy wyodrębnili z grzybni pierścieniaka grynszpanowego polisacharydy. Następnie dootrzewnowo podawane były one białym myszom w dawce 300 mg/kg. Jak się okazało, hamowały o 70% wzrost mięsaka i o 60% wzrost raka Ehrlicha. Pierścieniak grynszpanowy piękny, ale łatwo go pomylić Chociaż pierścieniak grynszpanowy uważany jest za grzyb jadalny, to łatwo go pomylić z pierścieniakiem białoniebieskim (na zdjęciu poniżej). Ten ma bardziej niebieski kapelusz oraz różowawe blaszki. Jest również mniej śliski od pierścieniaka grynszpanowego. Pierścieniak białoniebieski jest trujący. Gdzie i kiedy zbierać pierścieniaki grynszpanowe? W Polsce ten pospolity gatunek pojawia się od września do listopada w lasach liściastych i iglastych, w parkach i czasami wzdłuż dróg. Owocniki spotkamy również na martwym drewnie. Pierścieniak grynszpanowy najczęściej rośnie pod bukami, rzadziej natomiast pod jodłami. CZYTAJ TAKŻE: Setki komentarzy pod zdjęciem grzyba. Wiele osób myli te dwa gatunki Sześć najbardziej trujących grzybów w Polsce. Lepiej ich nie zbieraj!