List napisał na papirusie Arrianus do swojego brata Paulusa w roku 230 naszej ery. To oznacza, że jest o co najmniej 40-50 lat starszy niż dotychczas znane nam dokumenty zawierające wzmianki o chrześcijanach żyjących na terenie Imperium Rzymskiego. Został napisany w starogrece, języku powszechnie używanym w tym czasie na terenie Egiptu będącego pod władaniem Cesarstwa Rzymskiego. Zawiera informacje o życiu codziennym. Arrianus pisze do brata o podróży, urzędnikach i przekazuje pozdrowienia dla rodziny. "Prześlij mi sos rybny, ten, który uznasz za najlepszy" - prosi. Od wielu innych listów zachowanych od III wieku ten różni się końcową sekwencją. Chodzi o formułę końcowego pozdrowienia: "Modlę się, aby Ci się wiodło, w imię Pana". To zdaniem historyk Sabine Huebner skrócona wersja pozdrowienia chrześcijan w tamtych czasach. Na chrześcijańskie korzenie nadawcy i adresata wskazuje także imię tego drugiego. Paulus było wtedy rzadkim imieniem. Jak mówi, to oznacza, że już rodzice braci byli chrześcijanami, skoro nadali jednemu z synów imię jednego z apostołów. Co więcej bracia byli piśmienni, a więc nie pochodzili z prostego ludu. To obala dotychczasowe wyobrażenie o pierwszych chrześcijanach ukrywających się w grotach i rzucanych lwom na pożarcie. Joanna Potocka