Bin Kaihuai zaczął zbierać kartki na żywność w 1998 roku, kiedy przeszedł na emeryturę. Zebranie potężnej kolekcji kosztowało go niemal 200 tys. juanów (29 270 dolarów). Twierdzi jednak, że nie sprzedałby jej nawet za milion dolarów. Najstarsza kartka żywnościowa pochodzi z 1907 roku, a najświeższa, datowana na 1994 rok, pochodzi z Tybetu. Według agencji Xinhua "największa" opiewa na 10 tys. kilogramów, a "najmniejsza" - na 0,25 kg. Kolekcjoner powiedział, że przez 12 lat budowania kolekcji sypiał niekiedy zaledwie 5 godzin na dobę. Napisał nawet książkę o historii chińskich kartek na żywność. Jak podaje chiński portal chinatoday.com.cn, powołujący się na Johna Leightona Stuarta - rektora pierwszej chrześcijańskiej uczelni w Chinach, współpracującej ze słynnym amerykańskim uniwersytetem Harvarda, a później amerykańskiego ambasadora w Pekinie - przed objęciem władzy przez komunistów, czyli do 1949 roku w Państwie Środka co roku z głodu umierało od trzech do siedmiu milionów ludzi. Dostarczenie żywności 550 mln ludzi stało się wyzwaniem dla nowej władzy. Kartki na żywność pojawiły się w 1953 roku, po wprowadzeniu państwowego monopolu zbożowego, który przetrwał 31 lat. Kupony żywnościowe stały się wówczas nieodzowną częścią codziennego życia. Pod koniec lat 70. brakowało mięsa, jajek, mleka. Ale chociaż w latach 80. w Chinach udało się zwiększyć produkcję zbóż, era kartkowa osiągnęła w tym czasie swój szczyt. Oprócz kuponów na zboża i olej były kartki na wieprzowinę, na wołowinę, kurczaki, ryby, jajka, cukier, tofu i wszelkie warzywa. Kartki zbożowe opiewały na ryż, mąkę pszenną, ziarno, proso i kartofle. Ludzie byli "przypisani" do konkretnych sklepów. Jeśli przeprowadzali się, musieli dokonać transferu "stosunków żywnościowych" - wyrejestrować się ze starego i zarejestrować w nowym sklepie. Kiedy wyjeżdżali służbowo lub odwiedzali inną część kraju, wolno było im wymienić pewną część kuponów na "kupony uniwersalne" za okazaniem wydanego przez pracodawcę zaświadczenia o delegacji. Były też kupony, których nie można było wymieniać na żadne inne i nie wolno było ich odsprzedawać. W 1993 roku według portalu chinatoday.com.cn całkowicie zlikwidowano kartki na żywność i zniesiono regulowane ceny zbóż. Podaje on, że według trzech spisów powszechnych, z lat 1982, 1992 i 2002, konsumpcja mięsa na głowę wzrosła w Chinach, w porównaniu z 1961 rokiem - dziesięciokrotnie.