Wywiad z ks. Janem Kaczkowskim publikowaliśmy 2 listopada 2015 roku. Katarzyna Pruszkowska, Interia: Co sądzi ksiądz o kazaniach, które koncentrują się wokół polityki, a nie Ewangelii? Ks. Jan Kaczkowski: Nie ma nic gorszego, niż sojusz tronu z ołtarzem, mówił o tym już Prymas Tysiąclecia: "lecz kiedy cesarz siada na ołtarzu my mówimy "non possumus" (łac. nie pozwalamy - przyp.red.)". My powinniśmy mówić "non possumus", kiedy religia siada na tronie. Kiedy słyszymy w kościołach, kto jest dobry, kto zły, kto Polskę zdradził albo sprzedał, a kto ją uratuje. Te słowa, "nie pozwalamy", powinniśmy mówić bardzo głośno. - Wie pani, jak najłatwiej zniszczyć Kościół? Oczerniając duchownych? - Dając im przywileje, najlepiej finansowe. Wtedy laicyzacja postępuje błyskawicznie. Im większy sojusz tronu z ołtarzem, tym gorzej dla Ewangelii. Żyjemy w państwie świeckim, a nauka Kościoła mówi jasno: przyjazna współpraca z państwem - tak, budowanie zależności - nie. Oczywiście są księża, którzy o tym zapominają, ale można sobie o świeckości Polski przypomnieć czytając preambułę konstytucji. Zaczyna się tak: "(...) my, Naród Polski - wszyscy obywatele Rzeczypospolitej, zarówno wierzący w Boga będącego źródłem prawdy, sprawiedliwości, dobra i piękna, jak i nie podzielający tej wiary, a te uniwersalne wartości wywodzący z innych źródeł, równi w prawach i w powinnościach wobec dobra wspólnego - Polski (...)". - Ta preambuła mówi o dialogu i tolerancji, a nawet nie tolerancji, bo "tolere" znaczy "znosić coś, z czymś się nie zgadzam", ale próbie zrozumienia innych, wyjścia poza swój świat, który ludzie kościoła postrzegają często jako twierdzę, którą nieustannie atakują wrogie siły. Najgorzej przekazowi Ewangelii robimy my, katolicy, z naszymi zaciśniętymi zębami, z tym, że w środku nie lubimy innych. A już zwłaszcza tych myślących inaczej. Gdyby Chrystus nie przesiadywał z grzesznikami, nie pozyskał by takich rzesz. Nikt nie może mu zarzucić, że chodził na kompromisy moralne, może z wyjątkiem faryzeuszów. My również mamy swoich, nie nazywając nikogo po imieniu i nie pokazując palcem. Na tarasie dla palących spory ruch. Luźne pogawędki dotyczą niemal wszystkiego, od pogody, przez wspomnienia z nie tak odległych lat młodości, po polityczne dyskusje. Tylko tematy związane z chorobą, bólem i umieraniem są częściej poruszane, niż to zwykle bywa na parkowych ławkach, i wyraźnie... Czyli dobre kazania powinny być oparte na Ewangelii. - "Oparte" to znaczy "zainspirowane" jakimś niewielkim fragmentem, nie mam na myśli streszczenia "w pierwszym czytaniu było to, w drugim to, w Ewangelii tamto". Wierni słusznie mogą wtedy pomyśleć "Proszę księdza, przecież ksiądz to przed chwilą przeczytał". Uwaga słuchacza - to jest w tym momencie mszy świętej to, o co nam chodzi. Księża powinni regularnie medytować nad Pismem Świętym, wtedy nie mieliby kłopotów z wyborem tematów. Ja nawet w tym momencie wiem, co mógłbym powiedzieć w kazaniu, które dotyczyłoby i Ewangelii, i aktualnej sytuacji społecznej. Może je ksiądz powiedzieć. - Szybko: wyjdźmy od przypowieści o miłosiernym Samarytaninie. Pamięta ją pani? Na drodze leżał napadnięty przez zbójców mężczyzna, któremu nie pomogli ani kapłan, ani Lewita. Pomógł Samarytanin, uważany w tamtych czasach za gorszego człowieka. - Tak jest. Nie wiemy, czy ranny był porządnym człowiekiem, który szedł z Jerozolimy do Jerycha w interesach, czy zwykłym złodziejem czyhającym na zabłąkanych podróżnych. Wiemy tylko, że potrzebował pomocy, której udzielił mu Samarytanin. Nie znał jego sytuacji etycznej, miał prawo się bać, a jednak - pomógł. Wsadził na osła, czyli do swojego samochodu, zawiózł do najbliższej gospody, czuwał przy nim całą noc, a później zapłacić właścicielowi lokalu, żeby opiekował się rannym do jego powrotu. Samarytanin zachował się też racjonalnie, bo nie rzucił wszystkiego, żeby pomóc: był pewnie biznesmenem, mężem, może też ojcem, który nie mógł zaniedbać swoich obowiązków. Zrobił tyle, ile mógł, a nawet odrobinę więcej. My, oczywiście wobec uchodźców, analogia jest, mam nadzieję, czytelna, jesteśmy wezwani żeby zachowywać się właśnie tak: przyzwoicie. A jako chrześcijanie powinniśmy jeszcze zrobić tę odrobinę więcej. W ramach chrześcijańskiej miłości. Amen. - To było takie krótkie kazanie, niedopracowane, bo z bańki. Ale można? Można? Ile mówiłem? Ze dwie minuty może. I jak je pani ocenia? Kazanie oryginalne i aktualne. Nie jak z bazy gotowców. - A te dobrze funkcjonują. Miałem kiedyś kolegę, miał zupełnie inaczej na imię, ale wszyscy nazywaliśmy go ksiądz Edward, bo zawsze korzystał z gotowców ks. Edwarda Stańka. Myśmy z kolegami też je sobie załatwili i kiedy kolega miał kazania, chowaliśmy się w zakrystii i słuchali, co będzie mówił. No czytał słowo w słowo. Nic od siebie nie dodawał. Chociaż może lepiej, żeby ksiądz wziął dobre kazanie i je z pasją powiedział, niż kleił coś bez sensu z głowy. Choć, oczywiście, nie zachęcam nikogo do ściągania kazań. Cały wywiad Katarzyny Pruszkowskiej z ks. Janem Kaczkowskim <a href="https://wydarzenia.interia.pl/autor/katarzyna-pruszkowska/news-ks-jan-kaczkowski-im-wiekszy-sojusz-tronu-z-oltarzem-tym-gor,nId,1913603?parametr=embed_tyt_zdj_lead" target="_blank">dostępny jest tutaj </a> "Zamiast ciągle na coś czekać - zacznij żyć" W wieku 38 lat zmarł w poniedziałek ksiądz Jan Kaczkowski, prezes i jeden z założycieli Puckiego Hospicjum Domowego. Duchowny przez wiele lat zmagał się z chorobą nowotworową. "Glejaka (nowotwór ośrodka układu nerwowego - PAP) wykryto u mnie 1 czerwca 2012 roku, dano mi najpierw sześć miesięcy życia, potem czternaście. Nie chcę być jak brazylijski wyciskacz łez... Może powiem tylko, że gdy się o tym dowiedziałem, byłem wściekły" - tak mówił o swojej chorobie ks. Kaczkowski. Był autorem trzech, cieszących się popularnością wśród czytelników, książek: "Nie ma szału, jest rak" (2013), "Życie na pełnej petardzie" (2015) oraz "Grunt pod nogami" (2016), w których dawał świadectwo swojej walki z nieuleczalną chorobą. "Zamiast ciągle na coś czekać - zacznij żyć, właśnie dziś. Jest o wiele później niż Ci się wydaje" - brzmiało jedno z jego przesłań życiowych, którymi dzielił się z innymi. <a href="https://wydarzenia.interia.pl/autor/katarzyna-pruszkowska/news-ks-jan-kaczkowski-im-wiekszy-sojusz-tronu-z-oltarzem-tym-gor,nId,1913603?parametr=embed_tyt_zdj_lead" target="_blank"> </a> Zobacz także: Ks. Jan Kaczkowski: <a href="http://www.styl.pl/uczucia/news-ks-jan-kaczkowski-trzeba-sie-przygotowac-do-smierci,nId,2146168" target="_blank">Trzeba się przygotować do śmierci</a>