Wiele tekstów papieskich wciąż jeszcze czeka na przeczytanie i na zastosowanie w życiu Kościoła i społeczeństwa. Temat kobiety - to zaledwie jeden z tych czekających. Owszem, przywoływany, ale ma się wrażenie, że raczej w oparciu o pewne wzorce kulturowe, które przez wieki kształtowały mentalność ludzi i instytucji, niż w oparciu o nauczanie papieskie. Papieskie myśli wnoszą świeży powiew w kulturę, naznaczoną czy nawet poranioną antagonizmami w relacjach między kobietami a mężczyznami. Ukazują harmonijną wizję komplementarności między kobietą a mężczyzną, a Kościół - jako komunię, w której ma się dokonywać wymiana darów i wzajemna służba. Skupia ponad dwadzieścia kobiet, spotykających się w domu szarych urszulanek w Warszawie. Reprezentują najróżniejsze typy powołań: są żony i matki, najczęściej wielodzietne, są tzw. singielki, kobiety konsekrowane, żyjące w instytutach świeckich lub w zgromadzeniach zakonnych. Wiele z nich ma lub robi doktoraty z teologii, prawa kanonicznego, socjologii, pedagogiki i innych dziedzin. Są dziennikarkami, pracownicami naukowymi na wyższych uczelniach... Po co stowarzyszenie kobiet? Ponad rok spotykały się nieformalnie, aby lepiej się poznać, sprecyzować, czego oczekują od stowarzyszenia i co same chciałyby wnieść. Gdy grupa dojrzała do określenia celów i sposobów działania, napisały statut i rozpoczęły starania o rejestrację. Pytane o cele, przede wszystkim - jak np. Alina Petrowa-Wasilewicz, wiceprzewodnicząca stowarzyszenia, dziennikarka KAI-u i przewodnicząca Krajowej Rady Katolików Świeckich - mówią o konieczności popularyzacji posoborowego nauczania Kościoła o kobiecie, zwłaszcza nauczania Jana Pawła II. Irena Bylicka, ekonomista, matka ośmiorga dzieci, chętnie cel stowarzyszenia określa jako: posługę myślenia. Mocny i słyszalny jest dziś głos kobiecych środowisk lewicowych i liberalnych. Głosy kobiet ze środowisk katolickich giną w szumie informacyjnym. Pilna i konieczna staje się więc integracja indywidualnych poczynań i szeroko rozumiana, prawdziwa promocja kobiety. Ze spojrzeniem zwróconym na Maryję W swej nazwie Amicta Sole odwołuje się do apokaliptycznej kobiety "obleczonej w słońce" (Ap 12, 1), interpretowanej najpierw jako wizja Kościoła, potem skojarzonej też z Maryją. Jest to postać przemieniona, a więc zwycięska, pełna łaski, spełniona i odnowiona w Chrystusie. Szkoda, że w minionym roku dwudziesta rocznica ogłoszenia przez Jana Pawła II Listu apostolskiego "Mulieris dignitatem" - o godności i powołaniu kobiety - nie spotkała się w Polsce z oddźwiękiem. Ogłoszony z okazji Roku Maryjnego dokument proroczo wskazuje Kościołowi drogę, jaką powinna podążać współczesna refleksja nad powołaniem kobiety i jej miejscem we wspólnocie kościelnej i w społeczności świeckiej.