Pani Agnieszka przyznaje, że na początku każdy skok ze spadochronem, który wykonywał jej mąż, wiązał się dla niej z ogromnym stresem. - Już po kolejnych to wszystko mi spowszedniało - mówi. - Myślę, że jestem twarda. Życie mnie tego nauczyło - dodaje. Mąż naszej rozmówczyni dwukrotnie wyjeżdżał na misję do Afganistanu i raz do Iraku. - Pierwsza misja była trudna. Podczas drugiej byłam w ciąży - wspomina pani Agnieszka. Podkreśla, że mąż nie mógł jej towarzyszyć ani przez 9 miesięcy ciąży, ani przy porodzie. - Jak urodziłam naszą Zosię, to dzwonił do mnie z pustyni - opowiada. Dodaje, że córka jest oczkiem w głowie męża. - Wchodzi mu na głowę. Wojskowy dryl to ja widzę nie u niego, ale u siebie, bo to ja stawiam ją do pionu - stwierdza z uśmiechem. Czy kiedy żołnierz wróci do domu, żona może swobodnie porozmawiać z nim o pracy? - O pewnych rzeczach mąż mi nie mówi. Pewnie nie może - tłumaczy nasza rozmówczyni. - Raczej staramy się rozmawiać o mojej pracy - podkreśla. Pytana o ulubione jedzenie swojego męża mówi, że wbrew stereotypowi nie jest to grochówka. - Lubi zupę pomidorową z makaronem, kotlet schabowy... Bardzo smakują mu też ciasta i słodycze - wylicza pani Agnieszka. - Czasem o 23 wstaje i mówi, że zrobiłby sobie naleśniki - dodaje z uśmiechem. Magdalena Wojtoń <a href="http://www.rmf24.pl/" target="_blank"> </a>