Badanie wzroku Pierwsze badanie wzroku malucha, lekarz przeprowadza w ciągu kilku tygodni od urodzenia. Niektóre wady lub choroby można już w tak wczesnym okresie zdiagnozować. O ile niektórych wad wzroku nie można korygować w wieku niemowlęcym - prozaicznie z przyczyn technicznych - trudno wyobrazić sobie niemowlaka w okularach korekcyjnych, zresztą wady takie ja krótko-, czy dalekowzroczność można zdiagnozować znacznie później, to np. zez jest bezwarunkowym wskazaniem do podjęcia odpowiedniego leczenia a przede wszystkim dokładnej diagnostyki przyczyn wady. Zaniedbanie zeza, spowoduje poważne problemy ze wzrokiem, które z czasem będzie coraz trudniej skorygować. Kolejne badanie należy przeprowadzić w wieku czterech lat, chyba że zauważymy coś niepokojącego. W czasie wizyty kontrolnej, pamiętajmy, żeby powiedzieć lekarzowi o występującej rodzinnie chorobie, lub wadom wzroku. Ułatwi to znacznie ukierunkowanie badania i uczuli lekarza na konkretne, prawdopodobne problemy. Dokładne badanie wzroku zdrowego dziecka trwa ok. 20-30 min., może się przedłużyć, jeśli konieczne będzie użycie np. atropiny, która ułatwia badanie dna oka. Testy zasadniczo nie różnią się od badanie wzroku dorosłych. Starsze dzieci badane są dokładnie tak jak dorośli. Dla młodszych dzieci, z racji tego, że jeszcze nie znają literek, używa się tablic z obrazkami. Całkiem małe dzieci, badane są również za pomocą tablic obrazkowych, a badanie polega na pokazywaniu obrazków z różnych odległości i obserwowaniu reakcji dziecka. W tym przypadku badanie nie będzie zbyt precyzyjne, ale da ogólny pogląd na stan wzroku dziecka. Dzieci do lat 16, uczące się w systemie dziennym i studenci do lat 19, mają prawo do bezpłatnego badania oczu na NHS. Leczenie i korekcja Jeśli badanie kontrolne wzroku, ujawni wady, lekarz rozpocznie odpowiednie leczenie. Zasadniczym narzędziem w korygowaniu wad wzroku są okulary korekcyjne. Dzieci, które zostały zbadane w NHS i stwierdzono nieprawidłowości wzroku, otrzymają voucher na pokrycie kosztów okularów. Dzieci mogą wybierać z szerokiej gamy oprawek, które są praktyczne, jak również modne. Plastikowe soczewki są zalecane dla maluchów, ponieważ są lżejsze i bezpieczniejsze niż szkło. Ponieważ czasem maluchy wstydzą się okularów, można również spróbować założyć soczewki kontaktowe, jednak ta decyzja wymaga konsultacji z lekarzem. Przede wszystkim soczewki mogą nosić dzieci, na tyle samodzielne, aby były w stanie same zadbać o zakładanie i higienę soczewek. Młodsze dzieci, które nie są w stanie poradzić sobie same z wymianą szkieł, są "skazane" na szkła tradycyjne. Dzieci poniżej 16 roku życia mogą uzyskać pomoc od NHS, jeżeli ich okulary zostały uszkodzone lub utracone. W razie wypadku, możemy udać się do dowolnego okulisty, który współpracuje z NHS i uzyskać pomoc w postaci naprawy lub wymiany okularów. Zostaniemy poproszeni o złożenie oświadczenia o tym, co się stało (formularz GOS 4), i okulista wręczy nam voucher na pokrycie kosztów Jeśli nie trafimy na okulistę, który wydał pierwszą receptę na okulary, konieczna będzie kopia oryginału recept. Pamiętajmy więc, że należy bezwzględnie dbać o wzrok naszych dzieci. Jeśli to tylko możliwe, ograniczmy ich czas, poświęcony oglądaniu telewizji, czy grom komputerowym, na rzecz zdrowej zabawy na świeżym powietrzu. Więcej informacji i przydatne linki znajdziecie na stronie http://www.direct.gov.uk/en/Parents/Yourchildshealthandsafety/YourChildsHealth/DG_10026139