Projekt pomnika, który zostanie odlany z brązu, wykonał artysta Andrzej Moskaluk. Rzeźba jest obecnie w odlewni. Przedstawia przyrodnika ubranego w myśliwski strój, siedzącego na trójnogu. Włodzimierz Korsak trzyma w rękach lornetkę, a obok niego siedzi pies myśliwski. Postać przyrodnika będzie naturalnych rozmiarów i znajdzie się w Parku Górczyńskim w Gorzowie, nieopodal fontanny. Zaangażowani w to przedsięwzięcie leśnicy zapowiedzieli wykonanie w sąsiedztwie pomnika wielu nasadzeń, by po wielu latach jego otoczenie przypominało, że Włodzimierz Korsak przez całe życie był związany z lasem i przyrodą. Pomnik powstaje dzięki zaangażowaniu myśliwych, leśników i lokalnych przedsiębiorców. Idea jego budowy zrodziła się kilka miesięcy temu. Przewodniczącym Honorowego Komitetu Budowy Pomnika Włodzimierza Korsaka jest wicewojewoda lubuski Jan Świrepo. Jak powiedział na zwołanej w poniedziałek konferencji prasowej, projekt pomnika spodobał się rodzinie Włodzimierza Korsaka, a wnuk przyrodnika stwierdził, że właśnie tak pamięta dziadka. Włodzimierz Korsak był przyrodnikiem, myśliwym, literatem, malarzem i rysownikiem, oraz fotografikiem. Angażował się także w życie społeczne i kulturalne oraz wychowanie młodzieży. Urodził się w 1886 roku w Anińsku w ówczesnej guberni Witebskiej (Białoruś) w rodzinie ziemiańskiej o korzeniach szlacheckich. W okresie studiów na Akademii Rolniczej w Taborze (Czechy) intensywnie zwiedzał kraje Europy Zachodniej. Po skończeniu studiów zarządzał majątkiem rodzinnym. W 1916 roku podjął szereg wypraw myśliwsko-przyrodniczych do Azji. Po zakończeniu I wojny światowej i konfiskacie dóbr w Anińsku przez władze sowieckie osiadł w Warszawie, gdzie pracował jako rachmistrz w banku, kartograf i tłumacz w Wojskowym Instytucie Geograficznym. W latach 1923-1925 pracował w Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Państwowych jako główny łowczy Rzeczpospolitej. Następnie Korsak doglądał dóbr Jarosława Potockiego na Polesiu, a od 1929 roku aż do wybuchu II wojny światowej był łowczym na Wileńszczyźnie. Po wojnie osiadł w Gorzowie, gdzie do przejścia na emeryturę w 1949 roku pracował jako łowczy. Jak literat debiutował opowiadaniami, które w latach 1904-1907 drukowane były na łamach "Łowcy Polskiego". W 1922 roku wydał swoją pierwszą książkę "Rok Myśliwego", która stała się popularnym podręcznikiem myślistwa. Potem ukazało się jeszcze dziesięć jego książek o tematyce przyrodniczej i myśliwskiej. Ostatnią była "Las mi powiedział", która ukazała się w 1969 roku. Korsak był prekursorem ochrony przyrody w Polsce. Przed wojną zaproponował utworzenie pierwszego parku narodowego w okolicy Wilna. W Gorzowie był założycielem i przez kilka lat przewodniczącym Oddziału Ligi Ochrony Przyrody. Odznaczony został najwyższym odznaczeniem myśliwskim "Złom", a także Złotym Krzyżem Zasługi i orderem Polonia Restituta. Włodzimierz Korsak zmarł w 1973 roku w Krakowskim Domu Spokojnej Starości. Po dziesięciu latach, zgodnie z jego wolą, prochy przeniesiono do Gorzowa, gdzie spoczywa w alejce zasłużonych na cmentarzu komunalnym.