William Walsh, który kierował ekipą badaczy twierdzi, że wyniki analiz podważają wcześniejsze przypuszczenia, że kompozytor cierpiał z powodu choroby wenerycznej: "Gdyby chorował na syfilis, to wówczas lekarze, których często odwiedzał, zaleciliby mu znaną wówczas kurację, z wykorzystaniem składników rtęci. Jej śladów jednak nie odkryliśmy." Analiza ośmiu włosów Beethovena, obciętych w dzień po śmierci kompozytora w 1827 roku zajęła naukowcom cztery lata. Stwierdzono, że stężenie ołowiu sto razy przekracza stężenie występujące we włosach zdrowych ludzi. Beethoven, który zmarł w wieku lat pięćdziesięciu siedmiu, zaczął chorować już gdy przekroczył dwudziestkę. Męczyły go ciągłe bóle brzucha, depresja i rozdrażnienie - wszystkie symptomy zatrucia ołowiem.